Stad in Japan | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Eiland | Honshu | ||
Regio | Kanto | ||
Prefectuur | Kanagawa | ||
Coördinaten | 35° 19′ NB, 139° 33′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 39,60 km² | ||
Inwoners | 174,256 | ||
Datum | 1 april 2010 | ||
Bevolkingsdichtheid | 4400 inw./km2 | ||
Gemeentenummer | 14204-2 | ||
Gemeentehuis | |||
Burgemeester | Tokukazu Ishiwata | ||
Adres | 8-10 Onarimachi, Kamakura-shi, Kanagawa-ken | ||
Postcode | 〒248-8686 | ||
Symbolen | |||
Boom | Prunus jamasakura | ||
Bloem | Japanse gentiaan | ||
Website | www | ||
Detailkaart | |||
■:seirei shi / ■:shi / ■:cho·mura | |||
Foto's | |||
Het stadhuis van Kamakura | |||
Amitabha Boeddha in Kotoku-in | |||
|
Kamakura (鎌倉市, Kamakura-shi) is een stad in de Japanse prefectuur Kanagawa. De stad ligt aan de Sagamibaai zo'n 50 kilometer ten zuidzuidwesten van Tokio en maakt deel uit van de dichtbevolkte metropoolregio Groot-Tokio.
Tijdens de Kamakuraperiode (1185-1333), waarin het gelijknamige shogunaat over Japan heerste, was Kamakura een machtscentrum en mogelijk de de facto hoofdstad van Japan. Er woonden in 1250 naar schatting 200.000 mensen in Kamakura. In 1333 viel het shogunaat en begon een periode van langzaam verval. Kamakura bleef de hoofdstad van Oost-Japan, tot die in 1603 verhuisde naar Edo (Tokio). Van de voormalige glorie van Kamakura bleef eind 19e eeuw weinig over. Nadat het stadje in 1890 een spoorwegstation kreeg, groeide Kamakura uit tot een toeristische trekpleister en werden veel tempels gerestaureerd.
Kamakura, dat in 1939 stadsrechten verkreeg, is 39,52 km² groot en telt zo'n 172.000 inwoners (2016). De bevolkingsdichtheid bedraagt 4.359 inwoners per vierkante kilometer. Als kuststad met veel oude shinto en boeddhistische tempels, is Kamakura een populaire bestemming voor zowel binnenlandse als buitenlands toeristen. Beroemde bezienswaardigheden zijn Kotoku-in met de Grote Boeddha van Kamakura, Hase-dera, Hokoku-ji, Tsurugaoka Hachimangu, Engaku-ji en Kencho-ji.