Back Camp d'internament de Drancy Catalan Sammellager Drancy German Στρατόπεδο του Ντρανσί Greek Drancy internment camp English Koncentrejo Drancy Esperanto Campo de internamiento de Drancy Spanish اردوگاه درانسی Persian Camp de Drancy French מחנה הריכוז דראנסי HE Drancyi gyűjtőtábor Hungarian
| Kamp Drancy | ||
|---|---|---|
  | ||
| Ingebruikname | 1941 | |
| Bevrijding | 17 augustus 1944 | |
| Locatie | Drancy | |
| Land | Frankrijk | |
| Verantwoordelijk land | Vichy-Frankrijk Nazi-Duitsland | |
| Coördinaten | 48° 55′ NB, 02° 27′ OL | |
| Beheerder | Vichy-Frankrijk SS | |
| Gevangenen | ~70.000[1] | |
| ||
Joden in Drancy
| ||
Kamp Drancy (Duits: Durchgangslager Drancy) was tijdens de Tweede Wereldoorlog een internerings- en doorgangskamp in de Franse stad Drancy, ten noorden van Parijs. Vanuit Kamp Drancy werden circa 70.000 Joden gedeporteerd.
Het gebouwencomplex, Cité de la Muette geheten, was oorspronkelijk ontworpen als een sociaal woningbouwproject voor zevenhonderd mensen. Na de capitulatie van Frankrijk werd het onvoltooide complex in 1941 door de Vichy-regering omgebouwd tot interneringskamp. Het was voornamelijk bestemd voor Joden, maar ook homoseksuelen en anderen die als ongewenst werden beschouwd, werden er opgesloten. Aanvankelijk maakte de Franse politie van het Vichy-bewind er de dienst uit, maar per 1 juli 1943 nam de SS de macht over. Alois Brunner werd kampcommandant en het complex ging functioneren als doorgangskamp. In 67 transporten werden bijna 65.000 Joden gedeporteerd, voornamelijk naar Auschwitz-Birkenau.[1] Sommige transporten, de Coseltransporten, maakten een tussenstop 80 km voor Auschwitz. Toen het kamp op 17 augustus 1944 door de geallieerden werd bevrijd, waren er nog zo'n tweeduizend overlevenden.[bron?]
Naast het hoofdkamp in Drancy waren in Parijs nog drie nevenkampen gevestigd: Austerlitz in een pakhuis bij het Gare d'Austerlitz, Lévitan in een meubelzaak in het 10e arrondissement en Bassano, dat zeer wrang was gevestigd in het geconfisqueerde stadspaleis van de joodse familie Cahen d'Anvers in het 16e arrondissement.[2]
Na de oorlog zijn de gebouwen blijven staan. Eromheen ontstond een woonwijk. Op veel muren zijn nog inscripties van de vroegere gevangenen te vinden. In 1976 werd een gedenkteken opgericht, ontworpen door de beeldhouwer Shlomo Selinger. De Franse staat ontkende tot 1995 iedere verantwoordelijkheid voor wat er in Drancy heeft plaatsgevonden, maar in een speech op 16 juli van dat jaar erkende de Franse president Jacques Chirac de medeverantwoordelijkheid van de Franse staat voor deelname aan wat hij omschreef als "misdadige waanzin". In 2012 opende president François Hollande een nieuw museum, het Mémorial de la Shoah, ontworpen door het Zwitserse bureau Diener & Diener Architekten.[3]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Drancy internment camp op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b United States Holocaust Memorial Museum - Drancy. Gearchiveerd op 8 juli 2018.
- ↑ (fr) Austerlitz, Lévitan, Bassano : Les annexes de Drancy dans Paris, spoliation, internement et déportation CR, cercleshoah.org
- ↑ (en) 'Shoah Memorial, Drancy, 2006–2011, Competition 1st prize', op dienerdiener.ch, geraadpleegd op 8 juni 2023.
· 
· 