Karakteristieke impedantie

Karakteristieke impedantie als functie van de frequentie

De karakteristieke impedantie is een begrip uit de elektrotechniek, waarmee de impedantie wordt aangeduid van een HF transmissielijn indien deze een oneindige lengte zou hebben.

De karakteristieke impedantie wordt van belang als de golflengte van het getransporteerde signaal gering is, vergeleken bij de lengte van de kabel. Bij audioverbindingen in een stereotoren (golflengte vanaf 15 km) is ze dus onbelangrijk. Dat wordt anders bij antennekabels (golflengte minder dan een meter).

De karakteristieke impedantie is behalve van de lijnparameters, ook afhankelijk van de frequentie van het aangesloten signaal. Volgend uit de telegraafvergelijkingen heeft een transmissielijn bij een signaal met hoekfrequentie een karakteristieke impedantie gegeven door:

Daarin is:

  • de zelfinductiecoëfficiënt per lengte-eenheid, in henry per meter (H/m)
  • de capaciteit per lengte-eenheid, in farad per meter (F/m)
  • de serieweerstand per lengte-eenheid, in ohm/m)
  • de parallelgeleiding per lengte-eenheid, in siemens per meter (S/m)
  • de karakteristieke impedantie van de kabel, in ohm (Ω).

Is de lijn verliesvrij (), dan is de karakteristieke impedantie onafhankelijk van de frequentie:

Om vermogensverlies en storingen door reflecties te voorkomen, is het belangrijk dat een transmissielijn wordt afgesloten met een weerstand gelijk aan de karakteristieke impedantie. Wordt een transmissielijn met lengte aan het uiteinde afgesloten met een impedantie die afwijkt van de karakteristieke impedantie, dan zal aan het begin een impedantie waargenomen worden volgens:

Daarin is de voortplantingscoëfficiënt van de transmissielijn.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy