Keizer Frederik II

Frederik II
Frederick II met valk Valkenboek door Frederik II, Vaticaanse Bibliotheek
Rooms-Duits (tegen-)koning en keizer
Regeerperiode	1212 - 1250
Betwist door	Otto IV (1211-1218) Hendrik Raspe (1246-1247) Willem II, graaf van Holland (1247-1250)
Voorganger	Otto IV
Opvolger	Hendrik VII
Koning van Sicilië
Regeerperiode	1198 - 1250
Huis	Hohenstaufen
Vader	Hendrik VI
Moeder	Constance van Sicilië
Geboren	26 december 1194 Jesi
Gestorven	13 december 1250 Castel Fiorentino
Echtgenotes	1e Constance van Aragón 2e Yolande van Jeruzalem 3e Isabella van Engeland
Religie	Rooms-katholiek

Frederik II (Jesi, 26 december 1194 – Castel Fiorentino, Torremaggiore, 13 december 1250) was sinds 1198 koning van Sicilië, sinds 1215 Duits koning en van 1220 tot 1250 keizer van het Heilige Roomse Rijk. Frederik was de zoon van Hendrik VI van Hohenstaufen en Constance van Sicilië. Via zijn moeder was hij de kleinzoon van Rogier II van Sicilië. Via zijn vader was hij de kleinzoon van Frederik I van Hohenstaufen bijgenaamd Frederik Barbarossa.

Frederik maakte een Duitse wet, die voor het eerst ook in de volkstaal werd uitgegeven en de Wetten van Melfi voor het Koninkrijk Sicilië, waar hij een 'modelstaat' van wilde maken. Hij veroverde Jeruzalem op vreedzame wijze tijdens de Zesde Kruistocht en overwon zijn tegenstander, de Lombardische Liga. Hij streed een hevige machtsstrijd uit met de paus en werd uiteindelijk door hem afgezet, maar dat bracht zijn heerschappij niet wezenlijk in gevaar. Frederik was bijzonder getalenteerd en werd daarom Stupor Mundi (verbazing der wereld) genoemd. Hij sprak onder meer vloeiend Arabisch en was bevriend met Al-Kamil, de sultan van Egypte.