Kenny Omega

Kenny Omega
Kenny Omega in 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam	"Canadian X" "The Best Bout Machine" "The Cleaner" "The Destiny Flower"
Volledige naam	Tyson Smith
Geboorteplaats	Winnipeg
Geboortedatum	16 oktober 1983
Lengte	183 cm
Gewicht	99 kg
Carrière
Debuut	2000
Ringnaam	Kenny Omega
Trainer/coach	Bobby Jay Dave Taylor Mentallo Vance Nevada
Discipline	Sportentertainment
Overige beroep(en)	Professioneel worstelen
Officiële website
(en) IMDb-profiel

Tyson Smith (Winnipeg, 16 oktober 1983), beter bekend als Kenny Omega, is een Canadees professioneel worstelaar die sinds 2019 onder contract staat bij All Elite Wrestling (AEW) als worstelaar en als Executive Vice President. Smith wordt algemeen beschouwd als de beste professioneel worstelaar ter wereld.^[1][2] Smith is een voormalige AEW World Champion en AEW World Tag Team Champion.

Omega is vooral bekend van zijn tijd in New Japan Pro Wrestling (NJPW), waarin hij onder andere het IWGP Heavyweight Championship en het IWGP Intercontinental Championship hield en de inaugurele IWGP United States Heavyweight Champion was.^[3][4][5] Hij was lid van de Bullet Club stable en diende later als de leider van de groep. Hij is de eerste en enige niet-Japanse professioneel worstelaar die de G1 Climax, het belangrijkste toernooi van de promotie, won toen hij Hirooki Goto versloeg in de finale in 2016.^[6] Gedurende zijn hele carrière heeft Omega ook opgetreden als onderdeel van grotere nationale en internationale promoties, zoals Ring of Honor (ROH), Impact Wrestling, Lucha Libre AAA Worldwide (AAA) en kort voor de World Wrestling Entertainment, evenals onafhankelijke promoties wereldwijd, waaronder DDT Pro-Wrestling, Jersey All Pro Wrestling (JAPW) en Pro Wrestling Guerrilla (PWG).^[7] Bij Impact en AAA is Omega een voormalige Impact World Champion en AAA Mega Champion.

Hij wordt geprezen om zijn veelzijdigheid, techniek en uithoudingsvermogen, die door intimi uit de worstelwereld worden beschouwd als ongezien.^[8][9]

1. ↑ (en) Jonathan Snowden, Meet AEW's Kenny Omega: The World's Greatest Living Wrestling Artist. Bleacher Report (28 februari 2020). Gearchiveerd op 28 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
2. ↑ (en) Chris Kelly, Upstart AEW is taking WWE head on — with a focus on diversity and inclusion. The Washington Post (26 september 2019). Gearchiveerd op 13 juli 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
3. ↑ (en) Mike Chiari, Kenny Omega Beats Kazuchika Okada, Wins IWGP Heavyweight Title at NJPW Dominion. Bleacher Report (9 juni 2018). Gearchiveerd op 28 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
4. ↑ (en) Jeffrey Harris, Various News: Kenny Omega Wins IWGP Intercontinental Championship, Why Michael Elgin Missed Last Week’s ROH TV Tapings. 411MANIA (14 februari 2016). Gearchiveerd op 30 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
5. ↑ (en) Tim Fiorvanti, Kenny Omega becomes first IWGP U.S. champion to close out NJPW G1 Special in USA weekend. ESPN.com (3 juli 2017). Gearchiveerd op 29 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
6. ↑ (en) Joseph Currier, NJPW G1 Climax 26 finals live results: Hirooki Goto vs. Kenny Omega. Wrestling Observer Figure Four Online (13 augustus 2016). Gearchiveerd op 28 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2021.
7. ↑ (de) CAGEMATCH » Wrestlers Database » Kenny Omega » Career. www.cagematch.net. Geraadpleegd op 21 april 2021.
8. ↑ (en) The Pursuit Of Kenny Omega: Bid To Sign NJPW Star Could Be 1st Of Many AEW Vs. WWE Wars Forbes, 5 januari 2019
9. ↑ (en) Jim Ross on calling Cody Rhodes vs. Kenny Omega at G1 Special SEScoops, 28 juni 2018