De kernlamina of nucleaire lamina is een dicht (~ 30 tot 100 nm dik) vezelachtig netwerk dat voorkomt in de celkern van dierlijke cellen. Het is opgebouwd uit stevige intermediaire filamenten en diverse membraaneiwitten. De belangrijkste functie van de kernlamina is het handhaven van structuur, vorm en beweeglijkheid van de celkern. Ook is het betrokken bij ondersteuning van belangrijke cellulaire processen zoals DNA-replicatie en celdeling. De organisatie van chromatine en de verankering van kernporiën in het celmembraan is eveneens van de kernlamina afhankelijk. De kernlamina staat in verbinding met het binnenste kernmembraan (het kernmembraan bestaat uit twee lipide dubbellagen), en op dezelfde wijze loopt het buitenmembraan over in het endoplasmatisch reticulum.