Kernramp van Fukushima | ||||
---|---|---|---|---|
Satellietopname van de beschadigde centrale op 16 maart 2011
| ||||
Plaats | Ōkuma, Japan | |||
Coördinaten | 37° 25′ NB, 141° 1′ OL | |||
Datum | 11 maart 2011 | |||
Locatie | Fukushima | |||
Ramptype | Kernramp | |||
Oorzaak | Zeebeving en tsunami van 11 maart 2011 | |||
|
De kernramp van Fukushima (Japans: 福島第一原子力発電所事故 Fukushima daiichi genshiryoku hatsudensho jiko) rond de kerncentrale Fukushima I in Ōkuma, Japan was het gevolg van de zeebeving en de daaropvolgende tsunami van 11 maart 2011.
De drie operationele reactoren in de centrale werden binnen enkele seconden na het begin van de aardbeving automatisch stilgelegd door middel van een noodstop. Het gewone elektriciteitsnet was beschadigd en daarom moesten de koelpompen voor de centrales draaien op elektriciteit van een noodstroomvoeding. Door de vloedgolven veroorzaakt door de aardbeving werden deze generatoren onbruikbaar, doordat die lager waren geplaatst dan de hoogst verwachte tsunami. Hierna werd overgeschakeld op koeling door accu's. Deze tijdelijke koeling is voorzien als tijdelijke oplossing omdat voorzien was dat na enkele uren het gewone elektriciteitsnet of de noodgeneratoren opnieuw operationeel zouden zijn. Door de enorme schade door de aardbeving en vloedgolven in de omgeving was dit niet het geval, en hierdoor bleef de temperatuur van de kernreactor oplopen, een loss-of-coolant accident.
Als gevolg hiervan vond in drie units een kernsmelting plaats: brandstofelementen waren gedeeltelijk gesmolten waardoor kernbrandstof op de bodem van de reactoren terechtkwam. Er volgde ook een reeks ongelukken in verschillende reactoren in het complex, waaronder explosies van waterstofgas. Op 16 december 2011, meer dan negen maanden na de zeebeving en de daardoor veroorzaakte tsunami, werd aangekondigd dat alle reactoren van de kerncentrale een toestand hebben bereikt die vergelijkbaar is met die na een gewone 'koude' stilstand.[1]
Sinds de ramp werden meer dan 100.000 mensen geëvacueerd vanuit hun huizen om hen te beschermen tegen radioactieve besmetting. Intussen is er een alsmaar toenemende controverse over de draagwijdte van de ramp en de berichtgeving hierover. WANO, 'The World Nuclear Association', verklaarde in oktober 2017 dat er geen sterfgevallen of gevallen van stralingsziekte door het nucleaire ongeval zijn geweest.[2][3]
De ervaringen na de ramp in Fukushima werden in Europa gebruikt om extra weerstandstests uit te voeren, de zogenaamde Stresstest[1]. Zo werden extra maatregelen genomen om schade door waterstofophopingen te vermijden, en wordt in Tihange de overstromingsmuur verhoogd, zodat een eventuele vloedgolf in de Maas geen invloed zou kunnen hebben op noodvoorzieningen.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam TAGE