Klassiek motorstel

Klassiek motorstel
Een klassiek motorstel onderweg
Een gemoderniseerd stel (MSCR) te Antwerpen
Aantal	497 gebouwd, maar niet tegelijk in dienst
Fabrikant	La Brugeoise et Nivelles, Ragheno, Ateliers Germain, werkplaats 's-Gravenbrakel, centrale werkplaats Mechelen
Vervoerder	NMBS
Indienststelling	1939-1979
Uit dienst	MS39: 1978 MS46: 1978 MS50: 1995 MS51: 1978 MS53: 1995 MS54: 1995 MS55: 1995 MS56: 2000 MS62: 2013 MS66: gepland 2024 MS70 Airport: 2013 MS73: 2024 MSCR: gepland 2024
Asindeling	(A1)(1A) + (A1)(1A)
Assen	8
Spoorwijdte	1.435 mm
Massa	98,5 tot 117 ton, afhankelijk van de serie
Lengte over buffers	44,4 tot 46,575 meter, afhankelijk van de serie
Breedte	2.781 tot 3.000 mm, afhankelijk van de serie
Hoogte	3.767 tot 4.400 mm, afhankelijk van de serie
Maximumsnelheid	130 km/h 140 km/h MS46 en vanaf MS66-serie
Versnelling	0,46 m/s2 [1][2]
Wieldoorsnee	1010 mm[1][2]
Deuren	MS39: Schuifdeuren Rest: Pneumatische vouwdeuren 4 per zijde (excl. bagagedeur)
Aantal zitplaatsen	118 tot 185, afhankelijk van de serie
Zitplaatsen 1e klas	24 tot 45, afhankelijk van de serie
Zitplaatsen 2e klas	86 tot 154, afhankelijk van de serie
Aantal staanplaatsen	afhankelijk van de serie
Techniek
Stroomsysteem	Bovenleiding
Voeding	3 kV = 1,5 kV =
Aandrijving	Gelijkstroom (rijweerstanden of chopper)
Overbrenging	71 : 21[1][2]
Vermogen	620 tot 840 kW, afhankelijk van de serie
Uurvermogen	4× 190 kW[1][2]
Continuvermogen	4× 170 kW[1][2]
Aantal motoren	4× gelijkstroom[1][2]
Treinbeïnvloeding	TBL1+ (nummers 642 en hoger)
Portaal    Openbaar vervoer Verkeer & Vervoer

Klassiek motorstel is een serie elektrische treinstellen van de NMBS. In de periode 1939-1979 zijn er bijna 500 van deze treinstellen gebouwd.

De eerste stellen werden oorspronkelijk afgeleverd in twee tinten groen. Vanaf stel 035 was de donkergroene kleur jarenlang de standaard, eerst met smalle zichtbaarheidsbanden en later met brede zichtbaarheidsbanden. Ook de stellen 001 tot 034 kregen de donkergroene schildering. Hierdoor kreeg dit type materieel de bijnaam groentjes. Ook de term tweetjes was gemeenzaam voor deze stellen. Vanaf 1984 werden de stellen met nummer 152 en hoger bordeauxrood geschilderd. De treinstellen uit de MS56-serie (MS: motorstel, vaak ook AM naar het Franse automotrice) zijn opgebouwd uit roestvrij staal en zijn nooit volledig beschilderd. De meeste tweetjes werden gebouwd door La Brugeoise et Nivelles, Brugge (nu Bombardier) en hebben een elektrische installatie van ACEC, Charleroi (nu Alstom). Zes stellen zijn in 1970 gebouwd voor Sabena om te gebruiken op de toen pas geëlektrificeerde lijn Brussel – Luchthaven Brussels Airport. 15 stellen uit de serie MS54 zijn in 1988 omgebouwd tot posttreinstellen voor De Post.

1. ↑ ^{a b c d e f} Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam lijn58th
2. ↑ ^{a b c d e f} Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam lijn58jh