Klier van Bartholin

Klier van Bartholin
Glandula vestibularis major
Klier van Bartholin
Synoniemen
Latijn glandula Bartholini[1]

glandula bartholini[2]
glandula vestibularis major Bartholini[3]

Nederlands klier van Duverney[2]

voorhofklier

Gegevens
Embryologie sinus urogenneticus
Zenuw nervus ilioinguinalis[4]
Slagader ateria pudendi externa[4]
Naslagwerken
MeSH A05.360.319.887.220
Dorlands/Elsevier g_06/12392850
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De klier van Bartholin[5] of de glandula vestibularis major[6] is een slijmklier.

Elke vrouw heeft er twee, aan weerskanten van de opening van de vagina in een klokwijzerstand van 5 en 7 uur. De afvoerbuizen eindigen aan de binnenzijde van de binnenste schaamlippen, de labia minora. Het door de klieren geproduceerde slijm vergemakkelijkt het inbrengen van de penis in de vagina. Dit slijm is daarmee onderdeel van de vaginale afscheiding. De klieren van Bartholin komen overeen met de klieren van Cowper bij de man die het voorvocht produceren.

Indien een kanaal van de klieren gedeeltelijk of compleet is afgesloten, kan de secretie niet worden afgescheiden en ontstaat er pijn door interne druk of door een infectie. Deze pijn situeert zich op een duidelijk punt. Behandeling geschiedt door het wegnemen van de klier, maar meestal door marsupialisatie of het tijdelijk inbrengen van een kleine katheter, de Word-catheter. Hierdoor ontstaat er een nieuwe opening. Bij marsupialisatie wordt al dan niet onder narcose een opening gemaakt aan de binnenkant van de schede waar de uitgezette afvoergang naar buiten wordt gehecht (geëverteerd). Hierdoor kan het geproduceerde vocht van de klier weer naar buiten aflopen.

  1. Pinkhof, H. (1923). Vertalend en verklarend woordenboek van uitheemsche geneeskundige termen. Haarlem: De Erven F. Bohn.
  2. a b Beijer, T. & Apeldoorn, C.G.L. (1996). Woordenboek van medische eponiemen. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.
  3. Triepel, H. (1910). Die anatomischen Namen. Ihre Ableitung und Aussprache. Mit einem Anhang: Biographische Notizen.(Dritte Auflage). Wiesbaden: Verlag J.F. Bergmann.
  4. a b https://web.archive.org/web/20070112050338/http://summit.stanford.edu/ourwork/PROJECTS/LUCY/lucywebsite/vestib_gl.html
  5. Friedbichler, M., Friedbichler, I. & Eerenbeemt, A.M.M. van den (2009). Pinkhof Medisch Engels. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
  6. His, W. (1895). Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen. Leipzig: Verlag Veit & Comp.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in