Back ملك الرومان Arabic Romalıların kralı Azerbaijani Рымскі кароль Byelorussian Кароль рымлянаў BE-X-OLD Крал на римляните Bulgarian Roue ar Romaned Breton Rei dels Romans Catalan پاشای ڕۆمانەکان CKB Romernes Konge Danish Römisch-deutscher König German
| Koning van Duitsland | ||||
|---|---|---|---|---|
| Keizer van het Heilige Roomse Rijk | ||||
| Afgeschaft Bestaande tijdens: Periode: (911) 962 – 1806 | ||||
| ||||
Wapen van het Heilige Roomse Rijk
| ||||
| Kantoor | ||||
| Benoemd door | Keurvorsten | |||
| Ambtstermijn | Voor het leven | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste | Otto I | |||
| Ontstaan in | 2 februari 962 | |||
| Laatste | Frans II | |||
| Afgeschaft in | 6 augustus 1806 | |||
| ||||
Het Duitse koningschap bestond van 911 tot 1806. De koning van Duitsland was een voor het leven gekozen functionaris, die de eenheid van het Oost-Frankische Rijk, bestaande uit Beieren, Franken, Lotharingen, Saksen en Zwaben, moest symboliseren en behartigen. Vanaf 962 lieten de gekozen Duitse koningen zich tevens, doorgaans enige tijd later dan hun verkiezing tot koning, door de paus tot keizer kronen van het Heilige Roomse Rijk, dat beschouwd werd als rechtsopvolger van het oude Romeinse keizerrijk. Zij waren immers de beschermheren van het Italiaanse schiereiland en de pauselijke staat.
Het was dus geen erfelijk koningshuis; de Duitse koning werd volgens een ongeschreven grondwet verkozen. Meestal droeg de Duitse koning ook de keizerskroon van het Heilige Roomse Rijk. Daarom worden deze koningen meestal keizer genoemd (zie lijst van Rooms-Duitse koningen en keizers). De gebruikelijke nummering van de koningen met de naam Karel, Lotharius of Lodewijk is ook niet de nummering als koning van Duitsland, maar die als keizer (zie verder onder voorgeschiedenis).
De precieze aanduiding van naam en functie zijn in de loop der eeuwen veranderd. De naam Rooms koning werd gebruikt om de gekozen Duitse keizer aan te duiden in de periode vóór zijn kroning in Aken of Frankfurt. In het Latijn heette het "REX ROMANORUM" (letterlijk: Koning van de Romeinen), de Duitsers spraken van hun "Römischer König" of "König der Römer". In de 18e eeuw werd ook de aanduiding "König in Germanien" of "Germaniae Rex" gebruikt. Moderne Duitse schrijvers gebruiken de term "römisch-deutscher König".
Graaf Willem II van Holland wordt in de Nederlandse literatuur meestal rooms-koning of Rooms koning genoemd.