Back احتفالات تتويج ملوك بريطانيا Arabic Coronación del monarca británicu AST Каранацыя брытанскіх манархаў Byelorussian Korunovace britských panovníků Czech Kroningen af den britiske monark Danish Krönung britischer Monarchen German Coronation of the British monarch English Kronado de monarko de Britio Esperanto Coronación del monarca británico Spanish تاجگذاری فرمانروای بریتانیا Persian
De kroning van de Britse monarch is een ceremonie in Westminster Abbey waarmee de vorst van het Verenigd Koninkrijk formeel wordt erkend als monarch. Tijdens de plechtigheid legt de vorst de kroningseed af, wordt gezalfd, krijgt de regalia overhandigd en wordt gekroond. De meest recente kroningsplechtigheid is die van koning Charles III op 6 mei 2023.
De belangrijkste elementen van de Britse kroningsplechtigheid zijn al te vinden in een beschrijving van de kroning van koning Edgar van Engeland in 973. Deze kroningsceremonie is in de middeleeuwen twee keer herzien en na de reformatie vertaald van het Latijn in het Engels. Ook is de afgelopen duizend jaar de plechtigheid voor elke kroning enigszins aangepast. De verschillende stappen in de ceremonie - en de volgorde daarvan - zijn sinds 973 echter hetzelfde gebleven. De kroning van de Engelse (en later Britse) vorst gebeurt sinds 1066 in Westminster Abbey. Charles III was de veertigste vorst die hier werd gekroond.
De ceremonie heeft een religieus karakter en is onderdeel van een anglicaanse avondmaalviering. Met de plechtigheid wordt de vorst ook erkend als hoofd van de Church of England. De aartsbisschop van Canterbury gaat voor in de plechtigheid en kroont de vorst met de kroon van Sint-Eduard. Andere geestelijken en edellieden hebben ook officiële rollen in het kroningsritueel.
De kroning gaat van oudsher gepaard met groot ceremonieel vertoon en veel pracht en praal, zowel in Westminster Abbey als daarbuiten. Tot en met de kroning van Elizabeth II in 1953 droegen veel deelnemers aan de plechtigheid ceremoniële uniformen, met hermelijnbont afgezette mantels, adelskronen en tiara's. Een stoet van rijtuigen, muziekkapellen en militairen in ceremonieel uniform te voet en te paard begeleidde de koninklijke staatsiekoets van Buckingham Palace naar Westminster Abbey en terug.
In de 21e eeuw is de plechtigheid soberder en minder pronkvol geworden, hoewel veel van de traditionele elementen bewaard zijn gebleven. Ook is het deelnemen aan of bijwonen van de plechtigheid niet meer voorbehouden aan de adel en andere hoogwaardigheidsbekleders, en spelen vrouwen een actieve rol in de ceremonie.
Vergelijkbare kroningsplechtigheden waren in het verleden ook gebruikelijk in andere monarchieën. Op het continent zijn ze inmiddels overal vervangen door inhuldigingsplechtigheden.[1][2]
- ↑ The Form and Order of Service that is to be performed and the Ceremonies that are to be observed in The Coronation of Her Majesty Queen Elizabeth II. Anglican Liturgical Library. (1953). Gearchiveerd op 5 juli 2020. Geraadpleegd op 10 april 2020.
- ↑ (en) Roy Strong (2006). Coronation: from the 8th tot 21st century. harper. ISBN 978-0007160556.