Lamoraal I | ||
---|---|---|
1522 - 1568 | ||
Prins van Gavere | ||
Periode | 1553 - 1568 | |
Voorganger | - | |
Opvolger | Filips | |
Graaf van Egmont | ||
Periode | 1541 - 1568 | |
Voorganger | Karel I | |
Opvolger | Filips | |
Heer van Purmerend, Purmerland en Ilpendam | ||
Periode | 1541 - 1568 | |
Voorganger | Karel I | |
Opvolger | Filips | |
Stadhouder van Vlaanderen en Artesië | ||
Periode | 1559 - 1568 | |
Voorganger | Pontus van Lalaing | |
Opvolger | Jan van Croÿ (Vlaanderen, 1572) Ferdinand van Lannoy (Artesië, 1571) | |
Vader | Jan IV van Egmont | |
Moeder | Francisca van Luxemburg | |
Dynastie | Egmont |
Lamoraal I van Gavere, graaf van Egmont (ook: Egmond[2][3]) (Lahamaide (Elzele), 18 november 1522 - Brussel, 5 juni 1568) was een generaal en staatsman in de Zeventien Provinciën vlak voor het begin van de Tachtigjarige Oorlog (Nederlandse Opstand). In 1568 werden hij en de graaf van Horne op instigatie van Alva aangeklaagd wegens majesteitsschennis, rebellie en medeplichtigheid aan samenzwering, en ter dood veroordeeld. Beiden werden op de Grote Markt van Brussel publiekelijk terechtgesteld door onthoofding.