Le Rouge et le Noir

Het rood en het zwart
Titelpagina uit 1831
Oorspronkelijke titel	Le Rouge et le Noir
Auteur(s)	Stendhal, pseudoniem voor Henri Beyle
Vertaler	Hans van Pinxteren
Illustrator	Henri Dubouchet
Land	Frankrijk
Oorspronkelijke taal	Frans
Onderwerp	Julirevolutie
Genre	historische roman, romantiek
Uitgever	Veen
Oorspronkelijke uitgever	Levasseur
Uitgegeven	1989, 2007
Oorspronkelijk uitgegeven	1830
Pagina's	576
ISBN	90-204-2392-4
Portaal    Literatuur

Le Rouge et le Noir, Nederlands: Het rood en het zwart, is een roman van Stendhal, die in 1830 bij Levasseur te Parijs verscheen. Het was, na Armance, Stendhals tweede roman. De roman kreeg als ondertitel eerst Chronique du xixe siècle, maar dat werd Chronique de 1830. Stendhal kreeg in 1954 een eervolle vermelding door William Somerset Maugham, in diens essay Ten Novels and Their Authors, waarin Somerset Maugham zijn oordeel over tien in de wereld bekende romans geeft.

De roman bestaat uit twee delen. Het eerste deel beschrijft de weg van Julien Sorel in het stadje Verrières - waarvoor waarschijnlijk de plaats Dole aan de Doubs model heeft gestaan - en zijn intrede bij de familie De Rênal. Ook zijn verblijf in een seminarie wordt hier beschreven. Het tweede deel vertelt het verhaal van de held in Parijs waar hij als secretaris werkt voor meneer De La Mole en beschrijft zijn verdeeldheid tussen ambities en gevoelens, waaronder de liefde voor de dochter van meneer De La Mole en zijn poging tot moord op mevrouw De Rênal, die zal leiden tot zijn terdoodveroordeling.