Leif Eriksson

Leif Eriksson (Oudnoords: Leifr Eiríksson; c. 970 - c. 1020) was een IJslandse ontdekkingsreiziger die wordt beschouwd als de eerste Europeaan die, bijna 500 jaar eerder dan Christoffel Columbus, voet zette op Noord-Amerikaanse grond (met uitzondering van Groenland). Volgens de Saga's van de IJslanders stichtte hij een nederzetting in Vinland, dat mogelijk kan geïdentificeerd worden met L'Anse aux Meadows op het noordelijkste punt van het Canadese eiland Newfoundland.

Aangenomen wordt dat Leif omstreeks 970 in IJsland werd geboren en de zoon was van Erik Thorvaldsson, bekend als Erik de Rode (Oudnoords: Eiríkr hinn rauði). Erik de Rode was een Noorse ontdekkingsreiziger van Vestlandet, een vogelvrij persoon en zelf de zoon van een vogelvrije, Thorvald Asvaldsson. Leifs moeder was Thjodhild (Þjóðhildur). Erik de Rode stichtte twee Noorse kolonies op Groenland, de Westelijke Nederzetting en de Oostelijke Nederzetting, zoals hij ze noemde. In zowel De Saga van Erik de Rode als Het Boek der Landname wordt gezegd dat Leifs vader en moeder elkaar ontmoetten op IJsland en dat ze daar trouwden. De precieze geboorteplaats van Leif is niet bekend.

Leif Eriksson had twee broers, Þorvald en Þorsteinn, en een halfzus, Freydís. Hij trouwde met een vrouw genaamd Þórgunna, en ze hadden een zoon, Þorkéll Leifsson.