Back الحزب الليبرالي الديمقراطي الياباني Arabic لحزب ليبرالي ديموقراطي جاپوني ARY الحزب الليبرالى الديموقراطى اليابانى ARZ Partíu Lliberal Democráticu (Xapón) AST Yaponiya Liberal Demokrat Partiyası Azerbaijani Ліберальна-дэмакратычная партыя (Японія) Byelorussian Либерално-демократическа партия (Япония) Bulgarian Partit Liberal Democràtic del Japó Catalan Liberálně demokratická strana (Japonsko) Czech Liberale Demokratiske Parti Danish
| Liberaal-Democratische Partij | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Personen | ||||
| Partijleider | Fumio Kishida | |||
| Vicepartijleider | Taro Aso | |||
| Secretaris-generaal | Toshimitsu Motegi | |||
| Fractieleider in het Hogerhuis | Masakazu Sekiguchi | |||
| Voorzitter van het Lagerhuis | Fukushiro Nukaga | |||
| Zetels | ||||
| Zetels in het Hogerhuis | 117 / 245 (2022) | |||
| Zetels in het Lagerhuis | 261 / 465 (2021) | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 15 november 1955 | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Japan | |||
| Richting | Rechts | |||
| Ideologie | Liberaal-conservatisme, Nationalisme, Neoliberalisme | |||
| Website | jimin.jp | |||
_Flag.svg)
| ||||
Vlag
| ||||
| ||||
De Liberaal-Democratische Partij (Japans: 自由民主党, Jiyūminshutō, of ook kort 自民党, Jimintō) is een politieke partij in Japan. Vanaf de oprichting van de partij in 1955, met uitzondering van de jaren 1993-1994, heeft de LDP de Japanse regering gevormd.
Ideologisch gezien valt de partij te kenschetsen als conservatief, nationalistisch, neoliberaal en pro-Amerikaans. De regering sprak haar politieke en militaire steun uit aan de Amerikaanse invasie in Irak. Door de langdurige regeerperiode is de partij sterk verweven met het bedrijfsleven en de bureaucratie. Ook de grote groei van de economie tot het einde van de jaren tachtig is op deze verbindingen terug te voeren. De onderlinge verbondenheid wordt ook wel "ijzeren driehoek" genoemd.
De partij is verdeeld in vijf belangrijke facties, wat ook tot sterke onderlinge conflicten heeft geleid. De verschillen tussen de facties hebben echter meer te maken met machtspolitiek binnen de partij, dan met onderlinge verschillende denkbeelden. De facties worden meestal vertegenwoordigd door toenmalige ministers-presidenten, die samen over de politieke programma's van de partij onderhandelen. De belangrijkste baantjes binnen de regering van het land worden eveneens op deze wijze verdeeld, waarbij meestal een rotatieprincipe wordt gehanteerd, zodat de samenhang binnen de partij wordt gegarandeerd.
Hoewel deze vorm van achterkamertjespolitiek bekend is bij de Japanse bevolking en vaak als ondemocratisch wordt veroordeeld, haalt de partij toch regelmatig de meerderheid bij de verkiezingen. De partij profiteert ook van het feit dat de Japanners voor hun keuze bij verkiezingen meer naar personen kijken dan naar partijprogramma's. De LDP lukt het telkens weer met naar buiten integer overkomende kandidaten te komen, terwijl de oppositiepartijen voor de meeste Japanners te radicaal overkomen.