Lichte metro

Voor het gelijksoortige type vervoer maar dan met wegkruisingen, zie semimetro en de parapaluterm lightrail.

Lichte metro
VAL-Metrostel van de metro van Rijsel/Lille
Aandrijving	elektromotor
Snelheid	tot ca. 100 km/h
Beschikbaarheid	openbaar vervoer
Infrastructuur	rails
Doelgroep	stedelijk en regionaal vervoer
Portaal    Verkeer & Vervoer

Lichte metro (Engels: medium-capacity system (MCS), soms ook light rail rapid transit (LRRT))^[1] is een term voor een metrolijn met lichtere capaciteit dan een reguliere metro. Hoewel veel lijnen en systemen met sneltrams of soms zelfs stadstrams rijden, is er pas sprake van een (lichte) metro als er geen wegkruisingen met overig verkeer zijn.^[2][3][4][5]

De voertuigen die op lijnen van lichte metro's rijden, vallen in vier categorieën: kort uitgevoerde metrotreinen, voertuigen op basis van sneltrams, voertuigen op basis van stadstrams en speciaal ontwikkelde voertuigen op luchtbanden. Daarnaast zijn er systemen die ook stadsvervoer verzorgen en net zoals metro's onafhankelijk rijden van overig verkeer. Dit zijn de monorail en de magneetzweeftrein; beiden systemen worden alleen genoemd als ze een kleinere capaciteit hebben.

Een van de bekendste lichte metrosystemen is de Docklands Light Railway (DLR) in het oosten van Londen, deze rijdt met van Stadtbahn-trams afgeleid materieel maar is geheel kruisingsvrij. Een speciaal ontwikkeld systeem is de Véhicule Automatique Léger, die in enkele Europese steden rijdt.

1. ↑ (en) Urban Transit Systems and Technology, pagina 579, geraadpleegd op 2024-08-12.
2. ↑ (en) Transportation Research Circular, editie E-C112, pagina 433, geraadpleegd op 2024-07-24.
3. ↑ Metro, geraadpleegd op 2022-12-31. Gearchiveerd op 27 december 2022.
4. ↑ (en) What is a metro? A subway? An underground?, geraadpleegd op 2022-12-31. Gearchiveerd op 4 januari 2023.
5. ↑ (en) What is Light or Heavy Metro, geraadpleegd op 2024-05-22.