De term vroege Hollandse schilders of (minder gebruikelijk) Hollandse primitieven wordt gebruikt voor schilders die werkzaam waren in het Graafschap Holland gedurende de vijftiende en het eerste kwart van de zestiende eeuw. Uit deze periode zijn, mede als gevolg van de beeldenstorm, slechts een gering aantal schilderijen overgeleverd. Het zijn voornamelijk paneelschilderingen maar ook gewelf- en muurschilderingen zijn sporadisch overgeleverd. De verluchte handschriften die in deze periode in Holland vervaardigd werden, vertonen overeenkomsten met de schilderingen op groot formaat maar behoren uiteindelijk toch tot een andere traditie en worden in overzichten vaak niet meegenomen.[1] Het gros van de schilderingen had een religieuze functie, zoals memorietafels of altaarstukken. Daarnaast zijn er van na 1500 ook zelfstandige portretten bewaard gebleven. Kunstenaars zijn nauwelijks bij naam bekend en oeuvres zijn daarom vaak toegeschreven aan meesters met noodnamen.
- ↑ Lammertse en Giltaij 2008, p. 33.