Lodewijk Napoleon

Lodewijk I
1778-1846
Lodewijk Bonaparte door Charles Howard Hodges
Koning van Holland
Periode	1806–1810
Voorganger	--
Opvolger	Lodewijk II
Regent	frankrijk
Vader	Carlo Maria Buonaparte
Moeder	Maria Laetitia Ramolino
Dynastie	Bonaparte
Kinderen	Napoleon Karel Bonaparte, Napoleon Lodewijk Bonaparte en Napoleon III

Lodewijk Napoleon Bonaparte (oorspronkelijk: Luigi Napoleone Buonaparte) (Ajaccio, 2 september 1778 – Livorno, 25 juli 1846), bijgenaamd de Lamme Koning, Lodewijk de Goede en Konijn van 'Olland , was een jongere broer van keizer Napoleon I en de vader van de latere Franse keizer Napoleon III. Op 5 juni 1806 werd hij op last van zijn broer Napoleon koning van Nederland, dat toen officieel het Koninkrijk Holland heette.

Historici beschouwden hem lange tijd niet als een zelfstandig vorst, maar louter als een gekroonde gouverneur, in dienst van de echte machthebber Napoleon I. Ook zijn echtgenote Hortense beschreef zijn functie op die manier. In de latere geschiedschrijving wordt genuanceerder gedacht over Lodewijk Napoleons regering. De koning van Holland, door zijn onderdanen aanvankelijk gezien als louter zetbaas van Napoleon, maakte zich snel geliefd onder het volk door zijn betrokken optreden bij rampen en de hulp die hij zelf actief bood. Hij probeerde een eigen koers te varen en kwam op voor de belangen van het koninkrijk Holland, tegen de instructies van zijn broer. Dat leidde tot steeds toenemende conflicten tussen de broers. Als gevolg daarvan trad hij op 1 juli 1810 zelf af als teken van protest en kroonde zijn zoon, toen zes jaar oud, tot koning van Holland. Zeeland en Noord-Brabant waren toen al door Napoleon bij Frankrijk ingelijfd. Na Lodewijks aftreden was het hele koninkrijk Holland van 9 juli 1810 tot 21 november 1813 ingelijfd door het Eerste Franse Keizerrijk.