Lombarden of Lombards werden in de late middeleeuwen de geldhandelaren uit Lombardije genoemd. Zij vestigden zich op het grondgebied van onder andere in de huidige landen Duitsland, Nederland, Frankrijk en België. Door hun specifieke kennis van geldzaken en hun groot en beschikbaar vermogen waren zij superieur aan hun autochtone collega's. Tegelijk waren ze het voorwerp van negatieve beeldvorming en kregen ze vanaf de 13e eeuw geregeld te maken met uitdrijvingen, zoals de Joden en de Cahorsijnen.[1]