Louis Braille (Coupvray bij Parijs, 4 januari 1809 – Parijs, 6 januari 1852) was de ontwerper van het brailleschrift, een lees- en schrijfsysteem voor blinden. Zelf was hij op driejarige leeftijd blind geworden toen hij zichzelf per ongeluk met een priem in een oog stak. De hierdoor ontstane infectie veroorzaakte ook blindheid in zijn andere oog.[1]
In 1819 ging Braille naar het Nationaal Instituut voor Blinde Kinderen in Parijs, waar hij al spoedig vernam dat er in datzelfde jaar een speciaal 'nachtschrift' was ontwikkeld door een artillerieofficier in het Franse leger, Charles Barbier. Dit schrift was een methode om 's nachts boodschappen over te brengen aan het front. Daarbij werd een raster van 12 punten gebruikt, waarop in reliëf codes werden aangebracht die in het donker voelbaar waren. Zeer waarschijnlijk heeft dit Louis Braille op het idee gebracht twee jaar later iets dergelijks voor blinden te ontwikkelen.[2]