Maagzuur

Maagzuur is een spijsverteringssap dat in de maag gevormd wordt. Het bevat onder andere zoutzuur. De maag in rust, zonder invloed van voedsel heeft een pH van rond de 1^[1]. De pH van de maag kan tijdens het eten van een maaltijd oplopen tot 4,5. Na verloop van tijd keert de zuurgraad terug tot ongeveer een pH van 1. Maagzuur maakt deel uit van maagsap en het wordt gemaakt door cellen in het slijmvlies van de maagwand die maagwandklieren worden genoemd.

Maagzuur heeft een aantal functies:

• breekt voedseldeeltjes af tot kleinere deeltjes;
• denatureert eiwit en nucleïnezuren;
• zet pepsinogeen om in pepsine, een enzym dat optimaal bij lage pH werkt en eiwitketens afbreekt tot korte ketens of zelfs losse aminozuren;
• vernietigt bacteriën.

De maagwand is deels beschermd tegen het zuur dankzij de slijmlaag of mucus, wat niet geldt voor andere lichaamsoppervlakken (zoals de slokdarm/oesofagus). Dit verklaart het branderige onprettige gevoel in de keel na overgeven en in geval van reflux, het terugkomen van de maaginhoud in de slokdarm. Dat wordt ook wel brandend maagzuur genoemd. Maagcellen delen wel veel sneller in verhouding tot andere lichaamscellen om de vertering van de maag bij te houden.

De zure maaginhoud wordt bij aankomst in de twaalfvingerige darm geneutraliseerd met natriumwaterstofcarbonaat dat in grote hoeveelheden wordt geproduceerd door de alvleesklier.

1. ↑ (en) Measurement of meal-stimulated gastric acid secretion by in vivo gastric autotitration. journals.physiology.org. Gearchiveerd op 7 september 2023. Geraadpleegd op 23 april 2022.