Majapahit

Karaton Mojopahit Kerajaan Majapahit
←  1293 – 1527  →
Kaart
14e eeuw
Algemene gegevens
Hoofdstad	Majapahit of Wilwatikta (modern Trowulan)
Talen	Javaans, Sanskriet
Religie(s)	hindoeïsme, boeddhisme, animisme

Geschiedenis van Indonesië

Naar chronologie Prehistorie Vroege vorstendommen Shrivijaya (3e tot 14e eeuw) Taroemanagara (358-670) Soenda (670-1579) Sailendra (8e & 9e eeuw) Mataram I (752–1045) Kediri (1045–1221) Singhasari (1222–1292) Majapahit (1293–1500) De opkomst van de moslimstaten De verspreiding van de islam (1200–1600) Sultanaat Malakka (1400–1511) Sultanaat Demak (1475–1518) Sultanaat Atjeh (1496–1903) Sultanaat Mataram (~1500 tot ~1700) Koloniaal Indonesië Portugezen in Indonesië (1512–1850) Vereenigde Oostindische Compagnie (1602–1798) Nederlands-Indië (1798–1942) Britse invasie van Java (1810–1811) Padri-oorlogen (1803–1837) Java-oorlog (1825–1830) Atjehoorlog (1873–1904) Ethische politiek (1899–1942) De opkomst van Indonesië Nationale beweging (1899–1942) Japanse bezetting (1942–45) Onafhankelijkheidsverklaring (1945) Politionele acties (1945–1949) Onafhankelijk Indonesië Verenigde Staten van Indonesië(1949–1950) Nederlands-Indonesische Unie (1950–1956) Liberale democratie (1950–1957) Geleide democratie (1957–1965) Kudeta (1965–1966) Orde Baru (1966–1998) Reformasi (1998–heden)

Portaal   Indonesië Portaal   Geschiedenis

Het Majapahit-rijk (in oude spelling: Madjapahit of Modjopahit) was een hindoeïstisch-boeddhistisch koninkrijk van ca. 1293 tot ca. 1500, met als centrum Oost-Java, in het huidige Indonesië.

De naam van dit rijk in het Sanskriet was Vilvatikta, een letterlijke vertaling van Majapahit, dat bittere slijmappel betekent. De wetenschappelijke naam voor een slijmappel, in het Javaans maja, is Aegle marmelos.^[1]

Het rijk bestond tijdens zijn grootste bloeiperiode naast Oost-Java tevens uit Midden-Java, Madura en grote delen van Malakka (Maleisië), Borneo, Sumatra, Bali, Celebes en de Molukken. De belangrijkste heerser van het rijk was Hayam Wuruk, die van 1350 tot 1389 regeerde. Tijdens diens heerschappij kwam het rijk tot zijn hoogtepunt.

Het Majapahit-rijk was het laatste hindoeïstisch-boeddhistische rijk in de archipel. Het werd voorafgegaan door het koninkrijk Shrivijaya (Palembang), dat Palembang op Sumatra als centrum had. De hoofdstad van Majapahit, waarvan de naam in die tijd ook Majapahit was, was gelegen in de omgeving van het tegenwoordige dorpje Trowulan.^[2]

In 1468 besloot koning Singhavikramavardhana zijn hoofdstad naar Daha te verplaatsen, naar de hoofdstad van het voormalige rijk van Kediri.^[3]

Evenals in het rijk van Singhasari werden in het koninkrijk van Majapahit naast elkaar vier religies beleden; kejawen, hindoeisme, boeddhisme en animisme.^[4] De voertaal was Oud-Javaans. Bij officiële gelegenheden werd ook Sanskriet gebruikt.^[5] De koningen van Majapahit lieten gouden en zilveren munten slaan.^[6]

1. ↑ Teeuw, A. (1990). Indonesisch-Nederlands Woordenboek. Foris Publications Holland, Dordrecht e.a., 427 en 488. ISBN 978-90-6765-457-4.
2. ↑ (en) Miksic, John (1996). Ancient History. Archipelago Press, Singapore e.a., p. 112-113. ISBN 978-981-3018-32-1.
3. ↑ (en) A Short History of Majapahit Kingdom. Trowulan. Gearchiveerd op 2 juni 2024. Geraadpleegd op 27 november 2023.
4. ↑ (de) Zoetmulder, Piet J. (1965). Die Religionen Indonesiens. W. Kohlhammer Verlag, Stuttgart e.a., p. 253-279.
5. ↑ (en) Zoetmulder, Piet J. (1974). Kalangwan: A Survey of Old Javanese Literature. Martinus Nijhoff, Den Haag, p. 3-18. ISBN 90-247-1674-8.
6. ↑ (en) Christie, Jan (1996). 'The Early Indonesian Economy', Ancient History. Serie Indonesian Heritage, Archipelago Press, Singapore, p. 98-99. ISBN 981-3018-32-1.