Manuel Santana | ||||
---|---|---|---|---|
Santana in 1964
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Nationaliteit | Spaanse | |||
Geboorteplaats | Madrid, Spanje | |||
Geboortedatum | 10 mei 1938 | |||
Profdebuut | 1966 | |||
Met pensioen | 1977 | |||
Overlijdensplaats | 11 december 2021 in Marbella | |||
Slaghand | rechts | |||
Totaal prijzengeld | geen waarde | |||
Profiel | (en) ATP-site | |||
Hall of Fame | 1984 (en) profiel | |||
Enkelspel | ||||
Winst-verliesbalans | 113–44 | |||
Hoogste positie | 1e (1966) | |||
Grandslamresultaten
| ||||
Roland Garros | winst (1961, 1964) | |||
Wimbledon | winst (1966) | |||
US Open | winst (1965) | |||
Dubbelspel | ||||
Winst-verliesbalans | 20–22 | |||
|
Manuel Martínez Santana (Madrid, 10 mei 1938 – Marbella, 11 december 2021), ook bekend als Manolo Santana, was een tennisspeler uit Spanje.
Hij speelde zijn eerste grandslamtoernooi als amateur in 1958 en werd in de eerste ronde van Wimbledon uitgeschakeld. Zijn eerste grandslamtitel behaalde hij in 1961 toen hij Nicola Pietrangeli in vijf sets versloeg in de finale van het Frans kampioenschap. Drie jaar later, in 1964, won hij zijn tweede Franse titel, wederom na winst in de finale op Pietrangeli.
In 1965 won hij het enkelspel van het Amerikaans kampioenschap na een overwinning in de finale op de Zuid-Afrikaan Cliff Drysdale. Ondanks zijn uitspraak dat "gras alleen voor koeien is" won hij in 1966 de Wimbledon-titel in het enkelspel na winst in de eindstrijd op de Amerikaan Dennis Ralston. In oktober 1966 werd Santana aangemerkt als de nummer één op de wereldranglijst.[1]
Hij speelde in totaal 120 wedstrijden voor Spanje in de Davis Cup tussen 1958 en 1970. In 1965 en 1967 bereikte hij met het Spaanse team de finale waar beide keren met 4–1 verloren werd van Australië.
In 1984 werd Santana opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.
Op 11 december 2021 overleed hij in zijn woonplaats Marbella, zes maanden na zijn ex-vrouw Mila Ximenez.[2]