Back ماريا إليزابيث النمساوية (حاكمة هولندا) Arabic الارشيدوقه ماريا اليزابيث من النمسا ARZ Мария Елизабет Австрийска (1680 – 1741) Bulgarian Maria Elisabeth Aostria (1680–1741) Breton Marie Alžběta Habsburská Czech Archdduges Maria Elisabeth o Awstria Welsh Maria Elisabeth von Österreich (1680–1741) German Μαρία Ελισάβετ της Αυστρίας (1680-1741) Greek Archduchess Maria Elisabeth of Austria (governor) English María Isabel de Austria Spanish
| Maria Elisabeth van Oostenrijk | ||
|---|---|---|
| 1680-1741 | ||
| ||
| Landvoogdes van de Oostenrijkse Nederlanden | ||
| Periode | 1724-1741 | |
| Voorganger | Eugenius van Savoye | |
| Opvolger | Karel van Lorreinen | |
| Vader | Leopold I | |
| Moeder | Eleonora van Palts-Neuburg | |
Maria Elisabeth van Oostenrijk (Linz, 13 februari 1680 - Domein Mariemont, Morlanwelz, 26 augustus 1741) was een dochter van keizer Leopold I en Eleonora van Palts-Neuburg.
In 1724 belastte haar broer, keizer Karel VI, haar met de functie van landvoogdes over de Zuidelijke Nederlanden. Tot haar dood in 1741 bleef ze deze taak uitoefenen. De Weense regering maakte bij de aanvang duidelijk dat ze het aantreden van Maria Elisabeth (die ongehuwd zou blijven) als een nieuwe start voor het Oostenrijkse bestuur van de Zuidelijke Nederlanden beschouwde.
In Brussel hield zij een ruime hofhouding en bevorderde zij het cultuur- en muziekleven. De hofkapelmeester Jean-Joseph Fiocco schreef voor haar tussen 1726 en 1738 verscheidene oratoria. Maria Elisabeth sprak en schreef vloeiend Duits, Frans, Italiaans en Latijn. Haar regering maakte veelbetekenende geschiedenis met eerst de opschorting (in 1727) en daarna de intrekking (in 1731) van het octrooi van de Oostendse Compagnie, die de hoop op een eigen (Oostenrijkse), openlijke koloniale handel ontnam. In bestuurlijke zaken toonde ze zich vastberaden, handig, maar ook eigenzinnig.
Op het einde van haar leven liet ze door hofarchitect Johannes Andreas Anneessens een kasteel bouwen te Morlanwelz. Zij hield van de minerale bronnen in dit domein. Het was in dit kasteel, waar ze elke zomer doorbracht, dat ze in 1741 plots ziek werd en overleed. Haar stoffelijk overschot werd twee dagen in een zaal van het kasteel opgebaard. Op 29 augustus werd het naar Brussel overgebracht, gebalsemd en opgebaard op een praalbed, waar een grote menigte haar een laatste groet kwam brengen. De volgende dag werd ze overgebracht naar de Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele en in de grafkelder van de aartshertogen Albrecht en Isabella neergelaten. Enkele maanden later verhuisde ze een laatste keer naar Wenen, waar ze bijgezet werd in het familiegraf, de Kapuzinergruft in de Kapucijnerkerk.