Marifoon

De marifoon (maritieme telefoon)^[1] is, anders dan zijn naam doet vermoeden, geen – conventionele – telefoon maar een zendontvanger.^[2]

De marifoon is bedoeld voor gebruik in de maritieme communicatie en in het nautische berichtenverkeer over korte afstand. Het apparaat kan zenden en ontvangen in de VHF-band (very high frequency). De marifoon is een belangrijk communicatiemiddel aan boord. Op de grote rivieren, zoals de Waal, de Rijn en de Noord, hebben grotere schepen de verplichting om minimaal twee marifoons aan boord te gebruiken: een voor het onderling verkeer en een voor het blokkanaal. Plaatsing en bediening van een marifoon zijn aan wettelijke regels gebonden.

Steeds meer sluis- en brugwachters verwachten dat op de marifoon wordt uitgeluisterd. Ook bij het zoeken naar ligplaatsen in een (jacht)haven is de marifoon een handig hulpmiddel. De belangrijkste functie blijft echter de communicatie in het nood-, spoed- en veiligheidsverkeer.

Zie ook ATIS voor het gebruik van de marifoon op de binnenwateren

Voor het gebruik van een marifoon is een certificaat vereist. Een aspirantgebruiker kan dit certificaat behalen door een examen af te leggen. In Nederland mag men in de pleziervaart ook een maritieme VHF-portofoon gebruiken in plaats van een marifoon.^[3]

1. ↑ MARIFOON - (RADIOTELEFOON OP SCHEPEN). etymologiebank.nl. Etymologiebank. Gearchiveerd op 10 januari 2019. Geraadpleegd op 10 januari 2019.
2. ↑ Woordenboek der Nederlandsche Taal – marifoon. gtb.inl.nl. /Instituut voor de Nederlandse Taal/. Gearchiveerd op 10 januari 2019. Geraadpleegd op 10 januari 2019.
3. ↑ Vaarbewijzen/marifoon. vaarbewijzen.nl. Vaarschool Albatros (1997–2019). Gearchiveerd op 25 juli 2018. Geraadpleegd op 10 januari 2019.