| Martin Kuijer | ||
|---|---|---|
| Martin Kuijer | ||
| Geboren | 18 januari 1972 (Voorburg) | |
| Nationaliteit |  Nederlands
| |
| Alma mater | Universiteit Leiden | |
| Huidige functie | ||
| Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden | ||
| Sinds | 1 januari 2020 | |
| Voorganger | Leo van Dorst | |
| Benoemd op | 12 juli 2019 | |
Martin Kuijer (Voorburg, 18 januari 1972) is een Nederlands jurist en raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden.
Na de middelbare school aan het Gymnasium Haganum te hebben voltooid studeerde Kuijer rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Leiden van 1990 tot 1996.[1] Hij was lid van Mordenate College, de studievereniging voor excellente rechtenstudenten opgericht door Hein Schermers, en studeerde enige tijd aan Sciences Po in Parijs.[2] Ook was hij mede-organisator van het afscheidssymposium voor Schermers ten gelegenhede van diens emeritaat in 1994.[3] Na zijn studie in Leiden behaalde hij een magister juris graad aan Trinity College, Oxford en was hij korte tijd werkzaam bij Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn in Den Haag. In 1997 keerde hij weer terug naar de universiteit om een proefschrift te schrijven over de rechterlijke onafhankelijkheid in het licht van artikel 6 EVRM; hij promoveerde op 7 april 2004 bij Hein Schermers (inmiddels met emeritaat) en Rick Lawson (Schermers' opvolger) op The Blindfold of Lady Justice.[4] Na zijn promotie werd Kuijer juridisch adviseur bij de afdeling wetgeving van het ministerie van Justitie, waar hij raadsadviseur mensenrechten werd. In die hoedanigheid was hij verantwoordelijk voor Nederlandse procedures bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en verschillende VN-comités. In 2016 werd Kuijer benoemd tot juridisch adviseur van het ministerie, de functionaris die de politieke en ambtelijke leiding van het departement adviseert over politiek gevoelige en complexe kwesties.
Kort na zijn promotie werd Kuijer ook benoemd tot bijzonder hoogleraar mensenrechten aan de Vrije Universiteit Amsterdam, na het vertrek van Egbert Myjer naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.[5][1] Hij hield zijn oratie, getiteld Van Lawless naar een rechtmatige bestrijding van terrorisme op 23 maart 2005. Kuijer is sinds 1998 ook redactielid van het Nederlands Tijdschrift voor de Mensenrechten en was van 2014 tot 2019 redacteur van het Netherlands Yearbook of International Law. Sinds 2007 was hij daarnaast raadsheer-plaatsvervanger bij het Gerechtshof Arnhem (sinds 2013 Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden).
Bij de verkiezing van een Nederlandse rechter voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in 2017 stond Kuijer op de nominatie, net als zijn promotor Lawson; gekozen werd Jolien Schukking.[6] Op 1 maart 2019 werd Kuijer door de Hoge Raad aanbevolen voor benoeming tot raadsheer per 1 januari 2020 in verband met het vertrek van Leo van Dorst.[7] De Tweede Kamer nam de voordracht over en de benoeming volgde op 12 juli 2019.[8] In verband met zijn functie als lid van de rechterlijke macht is Kuijer sinds 1 juli 2020 ook lid van het Permanent Hof van Arbitrage.[9] Sinds 2017 is hij daarnaast plaatsvervangend lid van de Commissie van Venetië van de Raad van Europa;[10] sinds 2023 volwaardig lid.[11]
- ↑ a b Aviva Boissevain, Martin Kuijer (Eindexamenjaar 1990), Socialiter najaar 2005.
- ↑ M. Kuijer, The blindfold of Lady Justice: Judicial Independence and Impartiality in Light of the Requirements of Article 6 ECHR (diss. Leiden), Oisterwijk: Wolf Legal Publishers 2004, p. 505; Mordenate College Almanak 2011-2016, p. 177.
- ↑ M.K. Bulterman & M. Kuijer (red.), Compliance with Judgments of International Courts. Proceedings of the Symposium organized in honour of Professor Henry G. Schermers by Mordenate College and the Department of International Public Law of Leiden University, Den Haag: Martinus Nijhoff 1995, p. 4.
- ↑ Mordenate College Almanak 2011-2016, p. 120.
- ↑ Mordenate College Almanak 2011-2016, p. 121-122.
- ↑ Buyse, Antoine, New Judges in respect of the Netherlands and Hungary. ECHRBlog (25 januari 2017). Gearchiveerd op 3 februari 2022. Geraadpleegd op 3 februari 2022.
- ↑ "Hoge Raad: drie raadsheren in, drie met pensioen", Mr. Online, 17 juli 2019. Gearchiveerd op 18 februari 2022. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ Kamerstukken II 2018/19, 33785, nr. 21. Gearchiveerd op 2 juli 2024.
- ↑ R. Jorritsma, 'The Nomination of International Judges by ‘the Enlightened Few’: A Comment on the Royal Decree of 23 January 2020 Concerning the Establishment of a Dutch National Group at the Permanent Court of Arbitration', NILR (67) 2020, afl. 2, p. 297–317, p. 300. Gearchiveerd op 18 februari 2022.
- ↑ Prof. dr. MARTIN KUIJER. Raad van Europa. Gearchiveerd op 18 februari 2022. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ Benoemingen Venetië Commissie Raad van Europa. Rijksoverheid (27 oktober 2023). Gearchiveerd op 28 oktober 2023. Geraadpleegd op 28 oktober 2023.
- M. (Martin) Kuijer. Hoge Raad der Nederlanden. Gearchiveerd op 24 november 2021. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
· 
· 
