Max Euwe

Max Euwe
Euwe (1945)
Persoonlijke gegevens
Land	{{sjabloon:}}
Geboortedatum	Watergraafsmeer, 20 mei 1901
Overlijdensdatum	Amsterdam, 26 november 1981
Wereldkampioen	1935-1937
Titel	grootmeester (1950)
Officiële website
Portaal    Schaken

Machgielis (Max) Euwe (Watergraafsmeer, 20 mei 1901 – Amsterdam, 26 november 1981) was een Nederlandse schaker en wiskundeleraar. Hij was wereldkampioen van 1935 tot 1937. Van ongeveer 1920 tot in de jaren vijftig was hij de sterkste Nederlandse schaker.

Max Euwe heeft zich bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de schaaksport en was president van de FIDE tijdens de match Spassky – Fischer. Tevens schreef hij een groot aantal leerboeken, waaronder de internationaal bekende Theorie der Schaakopeningen en de Losbladige schaakberichten.

Hij wordt geroemd om zijn toepassing van wiskundige inzichten en logica op het schaakspel. Hij wist zich staande te houden in complexe stellingen waarin hij de beste tactiek nauwkeurig uit kon stippelen.

Euwes uitgebalanceerde spel^[1] bracht hem het wereldkampioenschap tegen Aleksandr Aljechin in 1935, toen hij won met een punt verschil. Twee jaar later verloor hij de titel weer aan Aljechin, die de titel zou meenemen in zijn graf. Hans Ree,^[2] Cecil Purdy en Reuben Fine zijn van mening dat Euwes meer wetenschappelijke spel veelal ernstig onderschat werd.^[3]

1. ↑ Hollander, Han, Han Hollander interviewt Max Euwe en Capablanca. Polygoon Hollands Nieuws (15 januari 1930). Gearchiveerd op 28 september 2013. Geraadpleegd op 21 november 2013.
2. ↑ Ree, H., The Euwe Variation. Chesscafe.com (22 april 2002). Gearchiveerd op 17 december 2010. Geraadpleegd op 7 april 2011.
3. ↑ Ree, H. (1979). In den eersten stoot pat. Andriessen/Keesing, Amsterdam-Antwerpen, p. 18. ISBN 90 6083 288 4.