Megalithische tempels van Malta | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | Malta | |
UNESCO-regio | Europa en Noord Amerika | |
Criteria | iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 132 | |
Inschrijving | 1980 (4e sessie) | |
Uitbreiding | 1992 | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De megalithische tempels van Malta vormen een verzameling prehistorische tempels op de Maltese archipel waarvan de bouw teruggaat tot de periode 3600–2500 v.Chr. Archeologen menen dat deze megalithische complexen het eindresultaat zijn van plaatselijke innovaties in een proces van culturele ontwikkeling.[1][2] Er kon op Malta een hele evolutie in de tempelbouw vastgesteld worden. Er wordt onder meer onderscheid gemaakt tussen de Ġgantijafase (3600–3300 v.Chr.) en de Tarxienfase (3000–2500 v.Chr.). De Maltese tempelcultuur is verdwenen omstreeks 2500 voor onze jaartelling.[3][4]
De tempels zijn de oudste vrijstaande bouwsels op aarde.[5][6][7] Ze bestaan uit hoefijzer- of niervormige structuren van aan elkaar gebouwde apsissen. De archeologe Marija Gimbutas noemde het baarmoedervormen. Er zijn vrouwenbeeldjes gevonden in de tempels, meestal met corpulente vormen, soms gekleed in rokken.