Metoiken

Metoiken , Oudgrieks: μέτοικοι, van μετά, mede, en οἶκος, huis, woning, dus eigenlijk medebewoners of medewonenden,[1] noemde men in sommige oude Griekse stadstaten de residerende vreemdelingen die een eigen status hadden verworven en tot op zekere hoogte in de stedelijke gemeenschap ingeburgerd waren. Over de Atheense metoiken is het meest bekend.[1]

  1. a b Encarta-encyclopedie, daarvoor Winkler Prins 1993–2002. metoiken

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in