Mir (ruimtestation)

Mir
Doel	wetenschappelijk onderzoek
Capaciteit	3 passagier
Levensloop
Lancering	19 februari 1986[1]
COSPAR-ID	1986-017A
SATCAT nr	16609
Gelanceerd met	Proton-K
Ruimtehaven	Kosmodroom Bajkonoer
Terugkeer in atmosfeer	23 maart 2001
Fysische gegevens
Hoogte	27,5 m
Lengte	19 m
Breedte	31 m
Massa	129.700 kg
Inhoud	350 m2
Baangegevens
Type	lage baan om de Aarde
Rond	Aarde
Periode	91,9 minuten
Inclinatie	51,6°
Voltooide omgangen	86.331
Missie Status
Status	missie beëindigd
Mir-elementen in mei 1996
Portaal    Ruimtevaart

Het Russische ruimtestation Mir (Мир, dat in het Russisch zowel wereld, gemeenschap alsook vrede betekent) was het eerste permanent bewoonde ruimtestation in een baan om de Aarde. Het bestond uit verschillende met elkaar verbonden modules, waarvan de eerste module op 19 februari 1986 werd gelanceerd en de laatste in 1996. Mir was gebaseerd op de al eerder door de Russen gelanceerde Saljoet-ruimtestations. Gedurende de tijd dat Mir in een baan om de aarde cirkelde, is er veel wetenschappelijk onderzoek verricht.

Vanaf zijn lancering tot augustus 1999 is Mir bijna continu bewoond geweest. Op 23 maart 2001 keerde Mir na 15 jaar terug in de Aardse atmosfeer om vervolgens in brokstukken in het zuiden van de Grote Oceaan neer te storten. Voor die tijd waren er nog vage plannen om Mir te gebruiken als televisie- of filmstudio, maar daarvoor bleek hij te onstabiel en te onveilig. Het zou eenvoudigweg te duur zijn geworden om Mir nog langer in gebruik te houden.

De kosmonaut Valeri Poljakov verbleef het langst in Mir en in de ruimte. In 1995 vestigde hij dit record met 437 dagen en 18 uur.^[2]

1. ↑ Jonathan's Space Report.
2. ↑ New York Times, Staying Put on Earth, Taking a Step to Mars, 30 maart 2009