Muziek van Appalachia

De muziek van Appalachia is de muziek uit de culturele regio Appalachia, die voor 1900 de muziek was van de kolonisten, die er zich in de 18e en 19e eeuw vestigden, en later met een mix van vaudevilleliedjes en Afro-Amerikaanse muziek een belangrijke invloed had op de vroege ontwikkeling van old-time music, country, bluegrass en rock-'n-roll.^[1] Appalachia is een streek in het oosten van de Verenigde Staten, die zijn naam ontleent aan het gebergte van de Appalachen.^[2] De Appalachen omvatten de Berkshires van Connecticut, de Green Mountains van New Hampshire, de Catskills van New York, de Blue Ridge van Virginia en de Great Smoky Mountains van Tennessee. De muziek van de kolonisten vond zijn oorsprong in hun thuislanden en was gebaseerd op de ballades, hymnes en vioolmuziek van de Britse Eilanden, voornamelijk van die uit Schotland^{[noot 1]}, en in mindere mate van de muziek van continentaal Europa.

De muziek van Appalachia, ook mountain music genoemd, vormde een belangrijk onderdeel van de heropleving van de Amerikaanse volksmuziek in de jaren 1960. Instrumenten die doorgaans werden gebruikt waren de banjo, de fiddle, de dulcimer en later de gitaar.

1. ↑ Appalachian Traditional Music A Short History. Geraadpleegd op 18 mei 2024.
2. ↑ Definitie van Appalachia geographical name. Geraadpleegd op 15 mei 2024.

Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "noot", maar er is geen bijbehorend label <references group="noot"/> aangetroffen