_(14598184007).jpg)
Een nalatenschap, ook erfenis genoemd, is in het Nederlands recht het geheel van bezittingen (zaken en vermogensrechten), schulden en vorderingen van een persoon dat bij overlijden op een of meer andere personen overgaat, de erfgenamen. Een erfdeel is een bepaalde fractie (een getal dat groter is dan 0 en kleiner dan of gelijk aan 1) van de nalatenschap. Wie erfgenamen kunnen zijn, en hoe de overgang van (goederen uit) de nalatenschap bij overlijden plaats kan vinden, is geregeld in het erfrecht, opgenomen in Boek 4 van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek, dit is onderdeel van het vermogensrecht.[1]
Het erfrecht noemt in een vaste rangvolgorde groepen personen die erfgenaam zijn, men kan van deze hoofdregels afwijken door zelf in een testament bepaalde (rechts)personen aan te wijzen die de nalatenschap zullen erven. De wettelijke of testamentaire erfgenamen volgen erflater bij overlijden van rechtswege op in alle rechten uit eigendom, bezit en houderschap, ze worden schuldenaar van alle schulden die niet met de dood tenietgaan en partij bij alle door erflater gesloten overeenkomsten (art. 4:182 BW, 6:249 jo BW). Laat overledene een partner uit huwelijk of registratie na en een of meer officiële kinderen, dan verkijgt alleen de partner de hele erfenis, hoewel de kinderen ook erfgenaam zijn (art. 4:182 lid 1 BW jo. 4:13 BW).
Overgang van de nalatenschap gebeurt in Nederland zonder tussenstap of formaliteit. De erfgenamen dragen dus direct bij overlijden alle verantwoordelijkheden en hebben gezamenlijk volledige beschikkingsmacht, ook als ze nog niet weten dat ze erfgenaam zijn. Is een testament gemaakt, zijn alleen de daarin opgenomen bepalingen geldig die onder een uiterste wilsbeschikking vallen die de wet noemt. Het kan zijn dat de overgang op de erfgenamen dan plaatsvindt met beperkingen op de (verbintenisrechtelijke) uitoefening van hun eigendomsrechten, bijvoorbeeld bij een tweetrapsmaking, toekenning van vruchtgebruik aan de een, bloot eigendom aan anderen, de benoeming van een executeur of de instelling van een testamentair bewind.
- ↑ Anders dan wel wordt gedacht maakt het erfrecht geen deel uit van het familierecht. Het wordt in het notariaat tot de familiepraktijk gerekend maar het erfrecht regelt geen familiaire verhoudingen, het regelt de overdracht van vermogen bij overlijden.