Natzweiler-Struthof | ||
---|---|---|
Ingebruikname | 21 mei 1941 | |
Bevrijding | 23 november 1944 | |
Locatie | Natzwiller | |
Land | Frankrijk | |
Verantwoordelijk land | Nazi-Duitsland | |
Coördinaten | 48° 27′ NB, 07° 15′ OL | |
Beheerder | SS | |
Gevangenen | 52.000 | |
Dodental | 22.000[1] | |
De ingang van het kamp
|
Natzweiler-Struthof was een Duits concentratiekamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het hoofdkamp lag bij de plaats Natzwiller (Duits: Natzweiler) in de Elzas. Het was het enige door de Duitsers opgezet concentratiekamp op het huidige Frans grondgebied.
Het kamp ligt circa 55 kilometer ten zuidwesten van Straatsburg, op 700 meter hoogte. De locatie werd gekozen nadat de geoloog SS-Obersturmbannführer Karl Blumberg (1889–1948) er in september 1940 een voorkomen van zeldzaam rood graniet had ontdekt. Namens Albert Speer - die het graniet wilde toepassen bij de bouw van de nieuwe hoofdstad Germania - Heinrich Himmler en Oswald Pohl werd besloten een kamp voor 4.000 gevangenen op te richten. Het hoofdkamp was van 21 mei 1941 tot 23 november 1944 in gebruik; veel nevenkampen bleven bestaan tot in 1945.