Neomoorse architectuur

Neomoorse architectuur of Moorse revivalarchitectuur is een exotische neostijl die in de 19e eeuw en het eerste kwart van de 20e eeuw in zwang kwam bij Europeanen en Amerikanen. Het was de periode van het oriëntalisme. De bouwstijl, die ook werd toegepast in de kolonies, inspireerde zich op de Moorse, Arabische, Ottomaanse en Noord-Afrikaanse architectuur. Men maakte soms weinig onderscheid tussen regionale stijlen en combineerde elementen van Andalusië tot het Mogolrijk. Binnen het eclecticisme werden neomoorse met egyptiserende of neobyzantijnse kenmerken vermengd. Typische motieven van de neomoorse stijl zijn minaretten, koepels, hoefijzerbogen en polychromie. Wanneer in Europa een neomoorse stijl werd toegepast, was dat doorgaans voor fantasierijke hotels, cafés, theaters, bioscopen, casino's en dierentuinen, maar ook bijvoorbeeld voor hippodromen en manèges of synagogen.

• 
  Aloepkapaleis, Jalta
• 
  Nationale Bibliotheek, Sarajevo
• 
  Castello di Sammezzano, Firenze
• 
  Grande Poste, Algiers
• 
  Noordeinde 11, Den Haag