New General Catalogue

De New General Catalogue (NGC) is een catalogus van zogenoemde deep sky objecten, een klasse van astronomische objecten. Hij bevat 7840 objecten, die NGC-objecten worden genoemd. Deze zijn gesorteerd op rechte klimming. De NGC is een belangrijke astronomische catalogus omdat hij een groot aantal heldere objecten bevat, waaronder sterrenstelsels, open sterrenhopen, bolvormige sterrenhopen, emissienevels en planetaire nevels. Het eerste object in de NGC is NGC 1.

De catalogus is opgesteld in de jaren 1880-1890 door J.L.E. Dreyer op basis van waarnemingen van vooral William Herschel. Daarna is hij geleidelijk aan uitgebreid met twee Indexcatalogi (IC I & IC II), waardoor er 5386 objecten bij kwamen. Toen de catalogus werd opgesteld was het nog niet duidelijk dat er meer sterrenstelsels dan de Melkweg in de ruimte aanwezig waren: de objecten, die nu als sterrenstelsel bekend zijn, werden toen "spiraalnevel" genoemd. Edwin Hubble ontdekte pas in 1923 dat de spiraalnevels sterrenstelsels zijn die buiten de Melkweg liggen. Een grote hoeveelheid van deze sterrenstelsels werd ontdekt door de Franse astronoom Stéphane Javelle (1864-1917).

Objecten aan de zuidelijke hemel zijn enigszins minder goed gecatalogiseerd, maar vele zijn waargenomen door John Herschel en de Amerikaanse astronoom DeLisle Stewart (1870-1941). De NGC bevatte heel wat fouten die er voor het grootste deel zijn uitgehaald voor de Revised NGC.