Back ང་ཕོད་ངག་དབང་འཇིགས་མེད་ Tibetan Ngaphö Ngawangdžigme Czech Ngapoi Ngawang Jigme Danish Ngapoi Ngawang Jigmê German Ngapoi Ngawang Jigme English Ngapoi Ngawang Jigme Estonian Ngabo Ngawang Jigme Finnish Ngabo Ngawang Jigme French Ngapoi Ngawang Jigme ID Ngapoi Ngawang Jigme Italian
| Ngabo Ngawang Jigme | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Ngabo in 1954
| ||||
| Tibetaans | ང་ཕོད་ངག་དབང་འཇིགས་མེད། | |||
| Tibetaans pinyin | Ngabo Ngawang Jigme | |||
| Wylie | nga phod ngag dbang 'jigs med | |||
| Vereenvoudigd Chinees | 阿沛•阿旺晋美 | |||
| Hanyu pinyin | Āpèi Āwàngjìnměi | |||
| ||||
Ngabo Ngawang Jigme (Tibetaans: ང་ཕོད་ངག་དབང་འཇིགས་མེད་, Nga phod Ngag dbang 'jigs med; Chinees: 阿沛·阿旺晋美; Hanyu pinyin: Āpèi Āwàng Jìnměi), ook Ngabo of Ngapoi (Lhasa, 1 februari 1910 - Peking, 23 december 2009) was een Tibetaans legercommandant en politicus in Tibet en de Volksrepubliek China.
Hij begon zijn carrière in de Tibetaanse regering en na de invasie van Tibet maakte hij carrière in de Communistische Partij van China. Hij was onder meer voorzitter van het parlement en voorzitter van het Volkscongres van de Tibetaanse Autonome Regio.[1]
Vanwege zijn collaboratie met het Chinese leger in Chamdo en zijn handtekening onder het 17 puntenakkoord staat hij bij Khampa's en veel andere Tibetanen bekend als de verrader van Tibet.[2] Zelf zag hij de komst van de Chinese troepen als een vreedzame, democratische bevrijding van Tibet en een verbetering voor veel Tibetanen.[3]
- ↑ (en) Mackerras, Colin & Yorke, Amanda (1991) The Cambridge Handbook of Contemporary China, Cambridge University Press, ISBN 0521387558 pag. 100
- ↑ (nl) Peissel, Michel (1998) Een barbaar in Tibet - De ontdekking van de bron van de Mekong, Atlas, Amsterdam/Antwerpen, ISBN 9025421083, pag. 130-136
- ↑ (en) Smith jr., Warren W. (2009) Tibet's Last Stand? The Tibetan Uprising of 2008 and China's Response, Rowman & Littlefield Publishers, ISBN 978-0-7425-6685-9, pag. 95