Nicolas Flamel | ||||
---|---|---|---|---|
Nicolas Flamel Philosophe François, een gefantaseerd portret door Balthasar Moncornet (1600–1670), naar verluidt naar een gravure van Rembrandt.
| ||||
Persoonlijke gegevens | ||||
Geboortedatum | ca. 1340 | |||
Geboorteplaats | Pontoise? | |||
Overlijdensdatum | 22 maart 1418[1] | |||
Overlijdensplaats | Parijs | |||
Nationaliteit | Frans | |||
Hobby's en andere bezigheden | publieke schrijver, kopiist, kalligraaf, boekhandelaar | |||
Wetenschappelijk werk | ||||
Vakgebied | alchemie (vermeend) | |||
Bekende werken | Le Livre des figures hiéroglyphiques | |||
|
Nicolas Flamel (Pontoise?, ca. 1340 – Parijs, 22 maart 1418)[1] was een Parijse publieke schrijver,[2] en vermeende alchemist. Dankzij een succesvolle carrière, zijn huwelijk met een rijke weduwe en vastgoedspeculaties verzamelde hij een aanzienlijk fortuin. Een groot deel van dat geld besteedde hij aan vrome doelen en goede werken. Dit vermogen, waarschijnlijk door de geruchtenmolen nog aangedikt, is de oorsprong van de mythe dat hij een succesvol alchemist zou zijn geweest die erin was geslaagd de steen der wijzen te maken om onedele metalen om te zetten in goud. Vanwege deze reputatie zijn talrijke alchemistische traktaten aan Flamel toegeschreven, waarvan het in 1612 verschenen Le Livre des figures hiéroglyphiques ("het boek van de hiërogliefen") het bekendste is.