Nier (biologie)

Nier
Ren
Lengtedoorsnede nier
Lengtedoorsnede nier
Synoniemen
Latijn Nephros[1]

Rien[2]
Nephrus[3][4]

Oudgrieks Νεφρός[5][6]
Gegevens
Systeem Urinewegstelsel
Naslagwerken
Gray's Anatomy 253,1215
MeSH A05.810.453
Dorlands/Elsevier k_03/12470097
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schematische voorstelling van de nier
1. Renale piramide, 2. arteriole, 3. Nierslagader, 4. Nierader, 5. Renale hylum, 6. Nierbekken, 7. Ureter, 8. Minor calyx, 9. Niercapsule, 10. Onderste niercapsule, 11. Bovenste niercapsule, 12. Vena interlobularis 13. Nefronen, 14. kleine nierkelk, 15. grote nierkelk, 16. niermerg, 17. Renale kolom

De nieren[7] zijn twee organen bij zoogdieren, waaronder de mens, in de buikholte achter het buikvlies of peritoneum, links en rechts van de wervelkolom. De nieren spelen een esentiële rol in de homeostase. Ze houden de samenstelling van het bloed constant, en verwijderen opgeloste ongewenste stoffen, zoals afvalstoffen van de stofwisseling, en via het voedsel opgenomen vergiften en geneesmiddelen. Dit gebeurt deels passief en deels actief (zie hieronder). In hetzelfde kader zorgen de nieren ook voor het handhaven van het zuur-base-evenwicht (bloed) op langere termijn, door het transport van waterstofcarbonaat en waterstofionen. Het product dat de nieren hierbij aanmaken is de urine, een oplossing van stoffen die het lichaam niet kan (her)gebruiken.

In het menselijk lichaam zijn de nieren enigszins boonvormig, met de holle kant naar het midden wijzend. Menselijke nieren zijn 10–13 cm lang, 5 cm dik en wegen ieder ca. 150 gram. Nieren hebben meestal één, maar soms twee, slagaders.

  1. Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
  2. Lewis, C.T. & Short, C. (1879). A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary. Oxford: Clarendon Press.
  3. Dunglison, R. (1856). Medical lexicon. A dictionary of medical science. (13th edition).Philadelphia: Blanchard and Lea.
  4. Siebenhaar, F.J. (1850). Terminologisches Wörterbuch der medicinischen Wissenschaften. (Zweite Auflage). Leipzig: Arnoldische Buchhandlung.
  5. Kraus, L.A. (1844). Kritisch-etymologisches medicinisches Lexikon (Dritte Auflage). Göttingen: Verlag der Deuerlich- und Dieterichschen Buchhandlung.
  6. Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.
  7. Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy