Nieuwe Sluis (Breskens)

Nieuwe Sluis
Nieuwe Sluis
Plaats	Breskens (Nieuwesluis)
Status	actief
Start bouw	1867
Opening	1867
Architect	Quirinus Harder
Aannemer	Enthoven & Co.
Eigenaar	Stichting Vuurtoren Breskens
Karakter	licht met 1 verduistering per 10 seconde
Monumentstatus	rijksmonument sinds 1982
Lichtenlijst	0046
BA	B0166.1
NGA	114-9120
Monumentnummer	31526
Bouwwerk
Hoogte	22,4 m
Vorm	achtkantig
Kleur	zwart-wit
Bouwmateriaal	gietijzer
Verdiepingen	5
Uitrusting
Lichtpatroon	Occ W 10s (priv)
Lichthoogte	28 m boven zeeniveau
Lichtsterkte	11.000 cd
Nominale dracht	14[1] zeemijl
Lens	stilstaand Fresneloptiek
Radar	nee
Bemand	nee
Portaal    Maritiem

Nieuwe Sluis is een vuurtoren bij de buurtschap Nieuwesluis, enkele kilometers ten westen van de dorpskern van Breskens, in de Nederlandse provincie Zeeland. De vuurtoren is ontworpen door Quirinus Harder en is gebouwd in 1867. De achtkantige, zwart-wit geverfde toren staat op de zeedijk aan de ingang van de Westerschelde vlakbij de Waterdunen. De toren heeft een hoogte van 22,4 meter en heeft vijf verdiepingen. Hij maakt deel uit van een reeks van lichten die het einde van de Schelde markeren en het scheepvaartverkeer tussen de Noordzee en Antwerpen begeleiden.

Deze toren is de oudste nog bestaande gietijzeren vuurtoren van Nederland, nadat de vuurtoren Noord-Schouwen Laag in Renesse in 1915 werd afgebroken en de gietijzeren baak bij het Flaauwe Werk bij Ouddorp in 1911 verdween. De toren heeft niet altijd zwart-witte banden gehad, maar was eerst geel en werd daarna voorzien van rood-witte banden. Het optiek van de toren is gemaakt door Barbier, Bénard & Turenne. Het lichthuis bevat een koperen koepel.

Oorspronkelijk maakte de vuurtoren als hoge licht deel uit van een lichtenlijn met een opengewerkt lichtopstand dat gelijktijdig met de vuurtoren bij het ’t Killetje van Nieuwesluis werd gebouwd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de vuurtoren enige tijd buiten werking gesteld en toen voorzien van camouflagekleuren. Na de oorlog is het licht pas in 1951 weer ontstoken. De vuurtoren kreeg toen een licht dat één verduistering telt per tien seconden. Het lage licht is na de oorlog verplaatst naar het centrum in Breskens. Tegenwoordig staat het op het Spuiplein.

Op 3 oktober 2011 werd het licht van de toren gedoofd. Op 29 mei 2015 is de vuurtoren in een kleine ceremonie door de Belgische overheid aan de Stichting Vuurtoren Breskens overgedragen. Sindsdien is de toren open voor publiek. Tevens is het licht weer operationeel, en staat ook op zeekaarten.

De vuurtoren stond oorspronkelijk boven op de zeedijk. Toen de dijk in de jaren zeventig van de twintigste eeuw op deltahoogte werd gebracht kwam hij aan de zeezijde van de dijk te staan.

1. ↑ Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust. Afdeling Kust. Vlaamse Hydrografie Lichtenlijst:lichten en mistseinen van België en aangrenzend gebied 2016