| Nina de la Parra | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 28 januari 1987 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | Theatermaker | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Nina de la Parra (Amsterdam, 28 januari 1987) is een Nederlands theatermaker.
Ze studeerde in verschillende Europese steden, drama in Stratford-upon-Avon en Engelse en Duitse taal en literatuur en regie in Edinburgh, Berlijn en Essen. In augustus 2016 won ze de Sylvia Kristel Award.[1] Vanaf 2019 speelde ze haar eerste voorstelling Gods Wegen, in oktober 2021 won ze hiervoor de cabaretprijs Neerlands Hoop.[2] In februari 2022 bracht ze haar boek Make women come uit.[3] In datzelfde jaar toerde ze met saxofoniste Sanne Landvreugd met de voorstelling BloodBitches.[4]
Ze is de dochter van filmregisseur Pim de la Parra en programmamaker Djoeke Veeninga.
- ↑ Nina de la Parra krijgt Sylvia Kristel Award. NU (7 augustus 2016). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
- ↑ Leonie van Nierop, Nina de la Parra: ‘Ik hoef geen pom te eten om te bewijzen dat ik Surinaams ben’. NRC Handelsblad (29 oktober 2021). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
- ↑ Gidi Heesakkers, ‘Je hoeft niet alles te hebben gefikst in het leven voordat je ervan mag genieten’. de Volkskrant (3 februari 2022). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
- ↑ Gidi Heesakkers, ‘Het grote talent van Nina de la Parra blijft ook op de mindere momenten van BloodBitches overeind ’. de Volkskrant (22 oktober 2022). Geraadpleegd op 14 september 2022.