Een none, of noon, (van Latijn: nonus, de negende) is in de muziektheorie het interval in een diatonische toonladder tussen een eerste toon en de daarboven liggende negende. Een none omvat acht toonafstanden, en bestaat uit twee tonen die een secunde plus een octaaf uit elkaar liggen. Omdat een none is opgebouwd uit een secunde en een rein octaaf heet het een samengesteld interval. Het interval tussen bijvoorbeeld de tonen c en d' is dus een none, maar ook het interval tussen e en f'. Ook wordt de tweeklank die bestaat uit twee tonen die een none uit elkaar liggen, als none aangeduid. De tweeklank c-d' is een none, of de tonen c en d' vormen een none.