Back Northrop YF-17 Catalan Northrop YF-17 Czech Northrop YF-17 German Northrop YF-17 English Northrop YF-17 Spanish نورثروپ وایاف-۱۷ Persian Northrop YF-17 Finnish Northrop YF-17 Cobra French YF-17 Cobra ID Northrop YF-17 Cobra Italian
| Northrop YF-17 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Rol | lucht-lucht gevechtsvliegtuig | |||
| Bemanning | 1 | |||
| Status | ||||
| Eerste vlucht | 9 juni 1974 | |||
| Aantal gebouwd | 2 prototypes | |||
| Gebruik | - | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 17,0 m | |||
| Hoogte | 5,0 m | |||
| Spanwijdte | 10,5 m | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 7.800 kg | |||
| Max. gewicht | 15.580 kg | |||
| Krachtbron | ||||
| Motor(en) | 2× General Electric YJ101-100 turbofans met naverbrander | |||
| Stuwkracht | 2x 67 kN | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | ±Mach 1,95 | |||
| Vliegbereik | 4810 km | |||
| Dienstplafond | 15.000 m | |||
| Bewapening | ||||
| Boordgeschut | 1× M61 20 mm gatling gun | |||
| ||||
De Northrop YF-17 was een prototype van een lichtgewicht gevechtsvliegtuig, ontworpen voor het Lightweight Fighter (LWF)-programma van de USAF. Voor dit programma werden in 1972 twee ontwerpen geselecteerd: dat van General Dynamics (de YF-16) en dat van Northrop (de YF-17). Northrop bouwde twee prototypes van de YF-17. Beide types werden door de USAF getest en begin 1975 kondigde deze aan, dat de YF-16 de winnaar was en als F-16 zou geproduceerd worden voor de USAF.
De tweemotorige YF-17 was ontworpen als gevechtsvliegtuig voor luchtgevechten, en was bewapend met een 20mm-kanon en twee AIM-9 Sidewinder lucht-luchtraketten aan de vleugeluiteinden. Het ontwerp was gebaseerd op de P-530 Cobra van Northrop en de YF-17 kreeg ook de bijnaam "Cobra".
Hoewel de YF-17 verloor van de F-16 in de LWF-competitie, werd het toestel door de US Navy geselecteerd voor haar VFAX-programma (Naval Fighter Attack Experimental). Dat zou uiteindelijk leiden tot de F/A-18 Hornet, waarvoor Northrop en McDonnell Douglas samenwerkten.
In de jaren 70 zocht de Nederlandse regering naar een opvolger voor de Lockheed F-104 Starfighter, naast de YF-17 waren er nog vier andere kandidaten, de General Dynamics YF-16, de Mirage F1, de Saab Viggen en de Sepecat Jaguar. Na de keuze van de Amerikanen voor de YF-16 koos de Nederlandse regering samen met andere EU partners ook voor de YF-16. De Y staat voor een experimenteel toestel, vandaar dat het YF-16 later door het leven ging als F16.
