Nulmorfeem is een term uit de taalkunde die verwijst naar een klankloos lid van een oppositie of paradigma (met andere woorden, het is een morfeem zonder klankvorm). Een nulmorfeem verschilt van een nulallomorf doordat het niet alterneert met een zichtbaar morfeem.
De getalsuitgangen van zelfstandige naamwoorden in het Nederlands, bijvoorbeeld, vormen een oppositie nul/-en (boek/boeken); de persoonsuitgangen van werkwoorden in het Nederlands vormen in het presens een paradigma nul/-t/-en (loop/loop-t/lop-en).
Het nulmorfeem is gemotiveerd vanuit de gedachte dat de afwezigheid van een teken ook een teken kan zijn.