Oliver Smithies | ||||
---|---|---|---|---|
23 juni 1925 – 10 januari 2017 | ||||
Oliver Smithies
| ||||
Geboorteland | Verenigd Koninkrijk | |||
Geboorteplaats | Halifax | |||
Nationaliteit | Amerikaans | |||
Overlijdensplaats | Chapel Hill | |||
Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
Jaar | 2007 | |||
Reden | Voor hun ontdekking van principes waarmee specifieke genmodificaties kunnen worden aangebracht bij muizen door gebruik te maken van embryonale stamcellen | |||
Samen met | Mario Capecchi Martin Evans | |||
Voorganger(s) | Andrew Fire Craig Mello | |||
Opvolger(s) | Harald zur Hausen Françoise Barré-Sinoussi Luc Montagnier | |||
|
Oliver Smithies (Halifax, 23 juni 1925 – Chapel Hill, 10 januari 2017) was een Brits-Amerikaans geneticus. In 2007 won hij samen met Mario Capecchi en Martin Evans de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor hun ontdekking van principes waarmee specifieke genmodificaties kunnen worden aangebracht bij muizen door gebruik te maken van embryonale stamcellen.[1] In 1955 was hij de uitvinder van de gel-elektroforese, waarbij een zetmeel-gel het scheidend vermogen van elektroforese enorm verbeterde.[2][3]