Palestijns stadsdeel van Jeruzalem | |
---|---|
Oost-Jeruzalem. Kaart met de Groene Lijn, (de wapenstilstandsgrens van 1949), de Israëlische gemeentegrens in 1967, en die in 2006 met de etnische situatie per wijk.
| |
Situering | |
District (Israël) | Jeruzalem (Israël) (de facto) |
Gemeente (bestuur) (Israël) | Jeruzalem (de facto) |
Gouvernement van Palestina | Jeruzalem (Palestina Staat) (de jure, geclaimd) |
Coördinaten | 31° 47′ NB, 35° 14′ OL |
Algemeen | |
Inwoners | 542.410[1] |
Oost-Jeruzalem, (Arabisch: القدس الشرقية, Hebreeuws: מזרח ירושלים), bestaat uit de Oude Stad Jeruzalem (Arabisch: Al-Quds) samen met de ten oosten ervan gelegen Palestijnse wijken en dorpen, gelegen op de Westelijke Jordaanoever van Palestina. De Oude Stad bestond oorspronkelijk uit vijf, maar sinds 1967 nog uit vier etno-religieuze wijken: de islamitische, de Joodse, de christelijke en de Armeense wijk. Binnen de muren van de Oude Stad bevinden zich onder meer de Haram al-Sharif met de Al-Aqsamoskee en de Rotskoepel, de Klaagmuur en de Heilig Grafkerk.
Oost-Jeruzalem ligt in het Palestijnse Gouvernement Jeruzalem, dat 30 lokaliteiten omvat.[2]
Volgens het VN-verdelingsplan voor Palestina van de Verenigde Naties zou geheel Jeruzalem onder internationaal bestuur komen. Echter, in mei 1948 werd in het Mandaatgebied Palestina eenzijdig de staat Israël uitgeroepen. Het gebied en de wijken ten westen van de Oude Stad Jeruzalem, West-Jeruzalem, werden vervolgens door Israël veroverd. Daarmee werd dat westelijk deel afgesplitst van wat vervolgens Oost-Jeruzalem zou worden genoemd: namelijk de Oude Stad Jeruzalem met zijn wijken rondom. In de Zesdaagse Oorlog van 1967, veroverde en bezette Israël de Westelijke Jordaanoever van Palestina inclusief de Oude Stad Oost-Jeruzalem. Vervolgens annexeerde Israël Oost-Jeruzalem met zijn omliggende Palestijnse wijken, voegde deze onder Israëlisch gemeentelijk bestuur bij West-Jeruzalem en riep dit tezamen in 1980 bij wet uit tot hoofdstad van Israël.
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties veroordeelde met resolutie 478 zowel de annexatie van Oost-Jeruzalem als het tot hoofdstad van Israël uitroepen van de stad. Israël heeft sindsdien het grondgebied van de gemeente Jeruzalem verder uitgebreid op bezet gebied met Palestijnse wijken en dorpen die voorheen buiten Jeruzalem lagen, alsmede de op Palestijns grondgebied gebouwde Israëlische nederzettingen, die volgens internationaal recht illegaal zijn en door de Verenigde Naties niet erkend worden.[3][4]