Opaal

Opaal
Mineraal
Chemische formule	SiO2·nH2O
Kleur	wit, geel, rood, bruin of blauw
Streepkleur	wit
Hardheid	5,5 - 6
Gemiddelde dichtheid	2,09 kg/dm3
Glans	dof
Opaciteit	doorzichtig, doorschijnend tot opaak
Breuk	schelpvormig
Splijting	geen
Kristaloptiek
Brekingsindices	1,37 tot 1,52
Dubbele breking	geen
Fluorescentie	alle kleurschakeringen
Overige eigenschappen
Veredeling	impregneren met verschillende kleuroplossingen
Bijzondere kenmerken	opalescentie, kattenoogeffect
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Opaal is een amorfe mineraloïde met de formule SiO₂·nH₂O, gehydrateerd siliciumdioxide met een waterpercentage van soms wel 20%. Opaal kan kleurloos zijn, wit, melkachtig blauw, grijs, rood, geel, groen, bruin en zwart.

Men maakt onderscheid tussen de glinsterende edelopalen, de geelrode vuuropalen en de gewone opalen. Hun fysische eigenschappen vertonen belangrijke verschillen. Vaak kunnen veel van deze kleuren meteen worden gezien, veroorzaakt door interferentie van licht dat door minieme, regelmatig gerangschikte openingen binnen de microstructuur van het opaal gaat, bekend als de kristalstructuur. Deze openingen worden met secundair kiezelzuur gevuld en vormen tijdens verharding dunne lamellen binnen het opaal. Dit kleurenspel wordt opalescentie genoemd.^[1]

Opaal is van het woord upala uit het Sanskriet afgeleid, dat edelsteen betekent.

1. ↑ (en) Opalized Fossil.