De Overwinningsmedaille, (Engels: "Victory Medal") ook wel "Inter-Allied Victory Medal" genoemd, is de Britse versie van de Intergeallieerde Medaille die na de overwinning in de Eerste Wereldoorlog aan meer dan 6.334.522 veteranen werd uitgereikt[1][2].
De medaille werd op 1 september 1919 ingesteld door George V van het Verenigd Koninkrijk. De medaille werd ook in de Britse koloniën en in de dominions Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en het Keizerrijk India uitgereikt.
Van de dominions verkoos alleen Zuid-Afrika een eigen medaille met tweetalige keerzijde in het Engels en het Nederlands te slaan. De Britse medaille wordt tot de campagnemedailles gerekend.
De dominions en de koloniën maakten in 1918 en nog lang daarna gebruik van de in het Verenigd Koninkrijk door hun gezamenlijke koning ingestelde en verleende onderscheidingen en ridderorden.