Back Garota de roca Catalan Paracentrotus lividus CEB Steinseeigel German Paracentrotus lividus English Paracentrotus lividus Spanish Itsas triku arrunt Basque Paracentrotus lividus French Paracentrotus lividus Galician Fekete kősün Hungarian Paracentrotus lividus Italian
| Paracentrotus lividus | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Paracentrotus lividus (Lamarck, 1816) Originele combinatie Echinus lividus | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Paracentrotus lividus op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Paracentrotus lividus is een zee-egel uit de familie Parechinidae behorend tot de stam stekelhuidigen. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1816 gepubliceerd door Jean-Baptiste de Lamarck.[1] Het is de typesoort van het geslacht en komt voor in de Middellandse Zee en de oostelijke Atlantische Oceaan.
Het zee-egelkuit wordt als een delicatesse beschouwd in Libanon, Frankrijk, Italië, Spanje, Malta en delen van Kroatië, met name op het eiland Korčula, en worden in mindere mate ook in Griekenland gegeten. De egels worden geoogst voor export naar een groter gebied, waaronder Kroatië, Portugal en Ierland.[2]
- ↑ Lamarck, J.-B. M. de. (1816). Histoire naturelle des animaux sans vertèbres, Tome troisième [in full: Histoire naturelle des animaux sans vertèbres présentant les caractéres généraux et particuliers de ces animaux, leur distribution, leurs classes, leurs familles, leurs genres, et la citation des principales espèces qui s'y rapportent]. [book series]. 586 pp. Paris: Deterville/Verdière
- ↑ Boudouresque, Charles, Verlaque, Marc (2001). Edible Sea Urchins: Biology and Ecology. DOI:10.1016/s0167-9309(01)80013-2, "Ecology of Paracentrotus lividus", 177–216. ISBN 9780444503909.