Paramita

Boeddhisme
Concepten
Geschiedenis
Stromingen
Geschriften
Tempels
Devotie
Per land
Termen
Van A tot Z

Het begrip Pāramitā (Pāli en Sanskriet) of Parami (Pāli) wordt in de boeddhistische literatuur op drie manieren uitgelegd. Dhammapāla, een auteur uit de theravādaschool, sprak van de nobele, hoogstaande karaktereigenschappen van verlichte wezens. De Laṅkāvatārasoetra noemt de pāramitā’s ‘spirituele deugden die de weg wijzen op het pad naar verlicht inzicht’.
Pāramitā kan ook verwijzen naar de oefeningen die moeten worden uitgevoerd om een positieve karaktereigenschap tot in de perfectie onder de knie te krijgen. Śhāntideva noemde de pāramitā’s in zijn Bodhisattvacaryāvatāra ‘de zes bevrijdende activiteiten, verrichtingen, handelingen’.

De term pāramitā is afgeleid van het Sanskriet woord parama, wat ‘hoogste’, ‘volmaakte’ of ‘onovertroffen’ betekent. De Tibetanen vertaalden pāramitā met ‘pha rol tu phyin pa’ wat letterlijk ‘aankomen op de andere oever’ betekent. ‘Aankomen op de andere oever’ wil zeggen dat iemand saṃsāra, de wereld van verwarring en lijden, (deze oever) achter zich heeft gelaten en de wereld van verlicht inzicht, nirvana (de andere oever), heeft bereikt.