Parijs-Tours | ||||
---|---|---|---|---|
Lokale naam | Paris-Tours | |||
Regio | Centre-Val de Loire Île-de-France | |||
Periode | Begin/midden oktober | |||
Classificatie | ||||
Discipline | weg | |||
Type | Vlakke klassieker | |||
Internationale kalender | UCI ProSeries | |||
Categorie | 1.Pro | |||
Geschiedenis | ||||
Eerste editie | 1896 | |||
Aantal edities | 118 (2024) | |||
Eerste winnaar | Eugène Prévost | |||
Laatste winnaar | Christophe Laporte | |||
Laatste Bel. winnaar | Jelle Wallays (2019) | |||
Laatste Ned. winnaar | Erik Dekker (2004) | |||
Meeste zeges | Gustave Danneels Paul Maye Guido Reybrouck Erik Zabel (3 zeges) | |||
|
Parijs-Tours is een Franse eendagsklassieker die verreden wordt in oktober. De wedstrijd eindigt in Tours, de startplaats is al enkele keren gewijzigd.
Het parcours is vaak gehuld in een dikke mist. Het peloton wordt opgejaagd door een ijzige herfstwind die vaak zo hard blaast dat waaiervorming onvermijdelijk is of, als de wind vol op kop blaast, de snelheid gematigd blijft. Door deze weersomstandigheden is het voor een groep vluchters moeilijk om voorop te blijven. Vaak eindigde de wedstrijd dan ook in een massasprint. In 2018 werd het parcours gewijzigd. Door de gravel- en zandstroken werd het parcours zwaarder en eindigde de wedstrijd niet meer in een massasprint.[1]